Διχάλες ψάχνεις λησμονιάς σφεντόνες να ’κανες
να σημαδέψεις, τον εχθρό μας ν’ ανατρέψουμε
πέτρα δεν βρήκες ,στο ’πα μούσκεμα θα τα ’κανες
πες με τι όπλο τώρα πια θα τον παλέψουμε
Ένα σου γέλιο ακριβό, δάκρυ στην φτήνια σου,
του κάτω κόσμου ανιχνεύεις τα περάσματα
στο ράλι βγήκες και νικάς με τα πατίνια σου
απ’ το αγαπώ σου, στο αντίο, πλήθος χάσματα.
Δεν σε κρατώ ρυάκι ήσουν μου διέφυγες,
από τ’ αγκάθια μείναν τα αίματα του ρόδου σου,
όλη την πίκρα θα γευτώ τώρα που έφυγες
να ’ναι η χαρά, Αγγέλων φως, στις επανόδους σου
2.06.08
