Νύχτα με βλέμμα παγερό
στων ουρανών το οχυρό
κρατάς απόχη.
Πως ν’ ανεβώ τόσο ψηλά
που ‘ναι η ζωή μου χαμηλά
και μου ‘χεις κόψει το φτερό
μ’ ένα σου όχι
Νύχτα γεμάτη ενοχή
σου ζήτησα ανακωχή
στης γης τον δίσκο.
Σαν τον τρελό σ’ αναζητώ
λιώνω σε αγάπης πυρετό
σε ψάχνω μέσα στην βροχή
μα δεν σε βρίσκω.
Νύχτα με πάχνη και καημό
μες στου καημού τον ποταμό
σβήσαν τα ίχνη.
Κι ενώ είχα στήσει να σου πω
την «λαιμητόμο» : Σ’ αγαπώ
ένα σημάδι στο λαιμό
όλα τα δείχνει
19. 6. 07
