Είχε οφίτσιο υπουργού,- θηλυπρεπής,
και τ’ όραμά του: νύχτες sex με υπερωρίες…
Είχε μια τράπεζα μαμούθ,- πόρνη ολκής,
και συνευρέσεις με αραπάδες και κυρίες..
Είχε κανάλια, δύο έντυπα, κι εχθρός,
κάθε νεόφερτης ιδέας με φοβέρα.
Πρωθυπουργός έγινε …με όνομα… νωθρός,
μια χώρα γίνονταν ρεζίλι κάθε μέρα.
Είχαμε πει να πορευτούμε στ’ ανοιχτά
και να ξεφύγουμε απ’ την μοίρα των Οθέλων,
τα χρωματίσαν τα όνειρά μας τα φριχτά
και είπαν με αυτά θα πορευτούμε για το μέλλον.
Έχουμε τώρα μια πατρίδα «πασπαρτού»
ναυαγισμένη σε άγρια πέλαγα μεγάλα,
και μια φωνή ενός στυγνού «επιθεωρητού»:
«Όλα μαλ**ες τα ζητώ…μα θέλω κι άλλα…»
22.1.10
