Γι αυτο που εγραψες μπορω να πω οτι μου άρεσε, για το λογο που ακολουθει:
Στο θεατρο αυτό τεσσερεις πρωταγωνιστες,
ο ενας πιο ταλαντούχος από τον άλλο
οι δυο με άλλες αγκαλιες
οι τρεις με γευση φιλιων στο στομα,
ο ένας μονος, τραγικός
ναμπόκοφ με αφοπλισμενο τον ηρωά του,
οι δυο με ραγισμενες καρδιές
οι τρεις με αφή στα χερια.
Ο ένας μάτια μοναχά
οι δυο περιμενουν θαρρετά
οι τρεις μαθαινουν να ζουν.
Τι είναι;
