Ας παρουσιάσω κ εγώ την πρώτη μου στιχουργική δημοσίευση
Τα λιθόστρωτα δρομάκια των καιρών
Πάνω απ’τη στρατόσφαιρα
Πετάει η φαντασία
Μέσα στα λιθόστρωτα
δρομάκια των καιρών
πέρα απ’τη βιόσφαιρα
μέσα εκεί στο χάος
βλέπω τα’απαράδεκτα
του κόσμου και γελάω
πέταξα στα σύννεφα
που παίρνει ο αέρας
πιο ψηλά πιο βαθιά
στης φύσης τα κρυμμένα
πιο ψηλά πιο βαθιά
που χάνεται η σφαίρα
χάθηκε η κρυψώνα μας
κι έπιασε φωτιά
σβησ’την τώρα αν τολμάς
πριν σε σβήσει εκείνη
τον καπνό άφησέ τον
το δρόμο να σου δείχνει
πέταξε στα σύννεφα
που παίρνει ο αέρας
περπάτα στα λιθόστρωτα
δρομάκια των καιρών
σβήσε τώρα τη φωτιά
και άκου τη φωνή σου
και κοίτα τ’απαράδεκτα
του κόσμου μες στη γη σου
