. The Great Pandemonium
2. If Tomorrow Came
3. Dear Editor
4. The Zodiac
5. Hunter’s Season
6. House On A Hill
7. Necropolis
8. My Train Of Thoughts
9. Seal Of Woven Years
-Poetry For The Poisoned-
10. PT I Incubus
11. PT II So Long
12. PT III All Is Over
13. PT IV Dissection
14. Once Upon A Time
Το συγκεκριμενο review ηθελα να το κανω απο τη στιγμη που επεσε το "Poetry For The Poisoned" στα χερια μου, αλλα για να αποφυγω να γραψω πραγματα που θα μετανιωσω, το καθυστερησα. Επειτα απο αρκετες ακροασεις, νομιζω πως ο δισκος ωριμασε μεσα μου αρκετα και ολα ειναι πιο ξεκαθαρα.
Αρχικα, να πουμε πως προκειται για τον νεο δισκο των Kamelot (κυκλοφορησε το Σεπτεμβρη του 2010). Διαδεχεται το καλο μεν, αλλα σχετικα ρηχο "Ghost Opera", το οποιο παλαιοτερα ειχα χαρακτηρισει ως μια σωστη εμπορικα κινηση των Kamelot για να διευρυνουν το κοινο τους, αλλα πιστευα πως ενας αντιστοιχος δισκος ακομα θα ηταν πισογυρισμα για το σχημα.
Η πρωτη εντυπωση που μου αφησε το "Poetry For The Poisoned" ηταν οτι θα εχουμε να κανουμε με ενα ακομα "Ghost Opera". Προς εκπληξη μου, μπορω να πω οτι οσο περισσοτερο ακουγα το δισκο, ξεχωριζα ολο και πιο πολλα στοιχεια που θυμιζαν "The Black Halo", το πιο σπουδαιο πονημα των Αμερικανων, αν θελετε τη γνωμη μου. Η επιρροη της δημοσιοτητας που εχει αποκτησει πλεον η μπαντα, απο τη μια ειναι εμφανης,αλλα ουσιαστικα δεν εχει αλλοιωσει τον χαρακτηρα των Kamelot. Ο λυρισμος, η μελωδικοτητα και η γνωστη ατμοσφαιρα που υπαρχει σε ολα τα albums του σχηματος, ειναι παροντα και εδω.
Το πρωτο 1/3 του δισκου ειναι και το δυνατο του σημειο. "The Great Pandemonium" σαν να λεμε "March Of Mephisto". Μιας και το αναφεραμε, τα brutal δευτερα του Strid δινουν αλλη δυναμικη στο συγκεκριμενο κομματι. Πολυ ωραια κομματια και τα "If Tomorrow Came", "The Zodiac" (με guest τον J. Oliva), "Hunter's Season" (με guest solo απο τον Gus G.), "House On A Hill" (εδω η guest appearance ειναι προφανης, βρειτε τη μονοι σας
).
Για μενα, εδω ο δισκος κανει μια κοιλια με δυο μετρια κομματια, "Necropolis" και "My Train Of Thoughts", ενω ανακαμπτει με το "Seal Of Woven Years" και κλεινει με την "Poetry For The Poisoned" suite, που κυλαει πολυ ομαλα απο την αρχη ως το τελος και το "Once Upon A Time", που θυμιζει παλιες δουλειες των Kamelot (4th Legacy, Karma).
Συνοπτικα, θα ελεγα πως μπορει να μην εχουμε καποια ιδιαιτερη ηχητικη εξελιξη για τη μπαντα, αλλα εχουμε ενα βημα μπροστα κι οχι πισω. Θα ελεγα πως το "Poetry For The Poisoned" ειναι καλυτερο απο τον προκατοχο του και μου δινει ελπιδες πως οι Kamelot μπορουν να ξαναγραψουν μια δισκαρα καποια στιγμη και οτι το "The Black Halo" δεν ηταν φωτοβολιδα.
Αυτα απο εναν οπαδο της μπαντας, που προσπαθει να δει οσο πιο αντικειμενικα γινεται τα πραγματα.
