Πίστη
Ο δρόμος μου μεγάλος, εμπόδια πολλά
Μια σκιά μ’ ακολουθεί, έρχεται κοντά
Μόνος μου βαδίζω μα ζωντανός κρατιέμαι
Παιχνίδι του μυαλού μου, μόνος μου τυραννιέμαι
Το σώμα μου κενό, ψυχή μέσα δεν έχει
Μα το μυαλό ενός τρελού όλα τα αντέχει
Για άλλη μια φορά η λογική θα επικρατήσει
Αλλά ο πόνος στην καρδιά, και πάλι θα αρχίσει
Ρεφρέν (Χ2):Η μοναξιά με κυνηγάει, αιώνιος εχθρός
Μα η καρδιά μου όσο πονάει, παραμένω λογικός
Ένα σώμα κενό, στο χάος οδεύω
Μα δεν τα παρατώ, σε μένανε πιστεύω
Και είναι η πίστη δυνατή, για να μπορώ να αντέχω
Ζω στην δική μου λογική, απ’ όλους τους απέχω
Σε μένα πρέπει η ζωή πολλά να δώσει
Της ψυχής την φυλακή πρέπει τώρα να λυτρώσει
Χρειάζεται θυσία αν θες να αποκτήσεις
Για όσα εγώ θυσίασα πρέπει Θεέ να μ’ ανταμείψεις
Τόσα χρόνια αντάμωσα μόνο δυστυχία
Καιρός λοιπόν να βρω και λίγη ευτυχία
Όσο και αν κλαίω δεν παύω να πιστεύω
Για μια καλύτερη ζωή, αιώνια θα παλεύω
Ρεφρέν (Χ2)