Άσχημο παιγνίδι, αλλοίμονο,
μου παίζουνε οι λέξεις
καμμιά απ’αυτές δε δύναται
τι νιώθω τώρα να δείξει
Για στάσου
Αγάπη, Θλίψη, Πόνος
Νοσταλγία κι Ανάμνηση
κι αν κάποιος βγάζει νόημα
ας τις διαβάζει
Μα στο Τέλος μόνο ένα μένει
Η ζωή είναι μικρή και δε μας φτάνει
Και Τούτο (Τι αποτροπιασμός!!)
Ούτε η Ποίηση δε μπορεί να υπερκεράσει
