Αυτοσχεδιασμός - Το γνωστό σε όλους SOLO!!!

[hot_sauce (φλουτσ)]

Πιστεύω πως όσα solo και να έχεις αντιγράψει 100% σωστά, όση θεωρία και εξάσκηση και να έχεις κάνει, ο πραγματικός αυτοσχεδιασμός θέλει έμπνευση αλλά και ενα διαφορετικό είδος πείρας: πείρα πάνω σε δική σου δημιουργία.

Απλά μπορείς να προσπαθήσεις να παράγεις μια μελωδία δικιά σου. κλείσε την μουσική που βαράει απο πίσω, και βγες απο την λογική "θα αυτοσχεδιάσω πάνω στο τάδε κομμάτι", και ξέχνα την ταχύτητα. Απλά παίξε στην κιθάρα κάτι δικό σου, βγάλε μελωδίες, ανακάλυψε το ύφος σου. δούλεψε πάνω σε αυτό. όταν συνηθήσεις τον ευατό σου, θα βγει στην φόρα και η εμπειρία απο τις εξασκήσεις που έκανες τόσο καιρό, και θα απογειωθείς. Μην ξεχνάμε οτι κάθε μουσικός που θαυμάζουμε, έχει το προσωπικό του στύλ

Σχετικά με το solo πάνω σε κάποιο κομμάτι, ακολούθα την πορεία "αρχή-κορύφωση-τέλος". Αν έχεις βρει μια αρχή (μπορείς να την δουλέψεις πριν), τα άλλα θα έρθουν απο μόνα τους. Αν έχεις και έμπνευση εκείνη την στιγμή (γκόμενα, δάνεια κτλ) θα βγει κάτι πολύ όμορφο

Δεν θεωρώ γενικά τον εαυτό μου καλό σολίστα. Το προσπαθώ όμως και σπανίως έχω τις στιγμές μου.
Φτάνω πολλές φορές στην φάση να προσπαθώ να αυτοσχεδιάσω και να απογοητεύομαι. Είναι συνήθως φάσεις που το έχω κουράσει στην προσπάθεια να βγάλω κάποια κομμάτια καρμπόν. Παω μετά να αυτοσχεδιάσω και απλά δεν γίνεται.
Στις φάσεις όμως που δουλεύω σε δικίες μου συνθέσεις, ξαναβρίσκω τον εαυτό μου, ίσως και κάποιες καινούργιες ιδέες, και μετά πάω να αυτοσχεδιάσω σε άλλα κομμάτια, βλέπω οτι παίζω καλύτερα, με φαντασία, και οτι έχω ανεβεί. Μετά θα έρθει κάποια φάση που θα αφήσω την κιθάρα για καμιά βδομάδα, θα την ξαναπιάσω κάνοντας το λάθος να ανοίξω και κάποιο tab και πάλι θα παίζω χάλια και θα μείνω με την όρεξη.

Και νομίζω οτι είναι λάθος η αντίληψη ότι ειναι εφικτό να παίζουμε πάντα καλα αυτοσχέδια solo.  Έχω βαρεθεί να βέπω lives όπου ο διάσημος κιθαρίστας έχει ξενερώσει την ζωή του και παίζει ένα σπαστικό άψυχο ποτ-πουρί πάνω στην ταστιέρα. Performance κιθαρίστες όπως Vai ή Malmsteen, δεν αυτοσχεδιάζουν, άλλα έχουν μάθει απέξω ένα καλά δουλεμένο solo και το εκτελούν αλάνθαστα. 

Εγώ ούτε καλός κιθαρίστας είμαι, ούτε σολίστας βέβαια. Θα προσπαθήσω όμως να πω μιά γνώμη σαν συνθέτης και βασικά σαν ακροατής που αγαπάει πάρα πολύ το ρόλο αυτού του οργάνου στη μουσική. Όλα τα μεγάλα σόλος που έχω ακούσει μου δίναν πάντα την εντύπωση ενός δεύτερου τραγουδιού μέσα στο τραγούδι, φυσικά όχι άσχετου βέβαια. Ήταν σαν να συμπληρωνότανε η φωνή, ερμηνευτικά και συναισθηματικά. Εκεί που δεν μπορεί να πάει η φωνή, πάει το όργανο. Επεκτείνει τα όρια των συναισθημάτων για τον ακροατή και ολοκληρώνει την εικόνα και αυτό που θέλει να εκφράσει ο δημιουργός. Πως μπορείς να το καταφέρεις αυτό; Μα είναι από τα πιό δύσκολα πράγματα στο κόσμο...Προυποθέτει έναν κιθαρίστα, ο οποίος κάνει εξάσκηση στο όργανο ακόμα και στη τουαλέτα που λέει ο λόγος, αλλά ταυτόχρονα και έναν κιθαρίστα που είναι πολύ ταλαντούχος συνθέτης. Το πρώτο γίνεται, με πολύ κόπο και βάσανο αλλά γίνεται, αν το πάρει κάποιος απόφαση. Το δεύτερο όμως είναι πιο "φλου".             
                                              Έχει να κάνει με την αντίληψη που έχει ο εγκέφαλός σου απέναντι στους ήχους και αυτό είναι και επίκτητο ,αλλά βασικά γεννιέσαι με αυτό...Έχει να κάνει με το πόσο είσαι άνθρωπος που αφήνεσαι στο συναίσθημα και δεν φοβάσαι να νοιώσεις και να δοκιμάσεις συναισθηματικές εμπειρίες. Πολλοί μάλιστα το έχουνε καταλάβει αυτό και προσπαθήσανε και ακόμα προσπαθούν να "ξεμπλοκάρουν", είτε με τη πρέζα , είτε με το αλκοόλ. Κάτι γίνεται για λίγο, αλλά στο τέλος "καίγονται" και το μυαλό, αλλά και τα χέρια...
Έχει να κάνει ακόμα και με το πόσο απομονωμένος, ή πόσο "μέσα" είσαι στη κοινωνία που ζεις. Πόσα και τι βιβλία
έχεις διαβάσει και πόσο σε έχουνε επηρεάσει. Τελικά έχει να κάνει με το πόσο καλλιεργημένος και πνευματικός άνθρωπος είσαι.
Οι μεγάλοι καλλιτέχνες που όλοι εμείς θαυμάζουμε είναι τέτοιοι άνθρωποι. Ακόμα και εάν η συμπεριφορά τους ή ο τρόπος που πλασάρονται επί σκηνής δείχνει κάτι διαφορετικό, η ουσία είναι ότι αν είχαμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε μαζί τους μιά χαλαρή βραδυά, πιστεύω ότι θα το καταλαβαίναμε αυτό...
Δεν ξέρω αν σας μπέρδεψα. Ένα μεγάλο σόλο, ένα αριστουργηματικό riff μπορεί να συμβούν και τυχαία, όταν συντρέξουν κάποιες προυποθέσεις. Ένας μεγάλος κιθαρίστας όμως , με πολλά μεγάλα σόλα και riffs πρώτα απ'όλα είναι ένας μεγάλος Καλλιτέχνης. Αυτά!

Υ.Γ Οδηγίες για σόλο λοιπόν; Ντεν ξέρει...

δεν είχα ματαδεί αυτό το θέμα αλλά το παρατήρησα χάρη στον spider3
κορυφαία αυτά τα 2 ποστς...

[sporosvogas]

Πολύ καλές και σημαντικές οι παρατηρήσεις,σχόλια,επισημάνσεις !!!!Και όμως,εάν παρατηρήσετε,στα μουσικά σημερινά δρώμενα κυριαρχεί το στοιχείο της ''F-16'' ταστιέρας και ''Stealth'' νότες,ένας διαρκής αγώνας ταχύτητας δίχως συναίσθημα και με ελλειπές το στοιχείο της μελωδίας.

Αυτο δεν ειναι παντα απολυτο υπαρχουν και shreders που βαζουν συναισθημα πχ.Malmsteen

[sporosvogas]

και κατι αλλο ακυρο αλλα με αρεσε
http://www.youtube.com/watch?v=NPaPMQjPQwk

[jimaras97]

λοιπον...να πω και γω τη γνωμη μου.οταν θες να αυτοσχεδιασεις,βασικα δεν πρεπει να εισαι σφιγμενος,δηλαδη να σκεφτεσαι ''ωχ αυτο ηταν ωραιο??'',''αυτο το παιξα καλα?'' και αλλες τετοιες σκεψεις.πρεπει να παιζεις χαλαρα και χωρις το αγχος να σου βγει τελειο με την πρωτη  .οσο πιο πολυ αυτοσχεδιαζεις,τοσο πιο πολυ θα διορθωνεις τα λαθη σου οσο αφορα την φρασεολογια,δηλαδη να εισαι μεσα στο χαρακτηρα του ταδε κομματιου η απλα παιξε οτι νιωθεις   οχι οτι και γω ειμαι κανενας επαγγελματιας    απλα καποια πραματα που πιστευω ειναι σωστα