Κοιτάω τώρα στο σκοτάδι
η πληγή μου αιμορραγεί
κριμένος μέσα σε ένα χάδι
χαμένος τώρα σε άλλη γη
Είναι θλιμμένες θεωρίες
στην αλαζονεία των καιρών
γεννιούνται όμως ευκαιρίες
μέσα στις στάχτες ξανά ζω.
Σηκώνω χέρια στον αέρα
ακούω λέξεις του χαμού
νιώθω να έρχεται η ήμερα
του αιώνιου στοχασμού.
Να λυτρώσει από μιζέρια
αδικημένους και φτωχούς
και να κόψουμε τα χέρια
σε αυτούς τους μαστροπούς.
Που μας πίνουνε το αίμα
τόσα χρόνια κυβερνούν
μας φλομώνουνε στο ψέμα
και το κόσμο μας πονούν.
Μα τελειώνει η ιστορία
άλλο δεν μας ξεγελούν
δεν τους δίνουμε ευκαιρία
άλλο πια να κυβερνούν.
