Μετράω των Αχ! το σπαρτάρισμα
και ρίγη με πιάνουν συνήθως
φιλί, κι αγκαλιά σου , άγιο χάρισμα
Θεός, της αγάπης σου ο μύθος
Θα σπάσω της νύχτας το δίπολο
να βρω της καρδιάς τη ρωγμή σου,
θα βγει το αγαπώ μου περίπολο
κι εγώ για σκοπιές στο κορμί σου
Με αγάπης με άλωσες σάρισες
και τώρα καρδιά μου για πες μου:
«οι άγιες νυχτιές που μου χάρισες
πως σβήσαν σαν τις αστραπές μου;»
