Με ξετυλίγεις, σαν της νύχτας το κουβάρι
λέγοντας: "Πάρε του έρωτα όλα τα βάρη"
έκτισες όλη την αγάπη μας με πλίνθους
που νά'βρω μίτο για να βγω απ' τους λαβυρίνθους
Χτισμένες είναι οι κατακόμβες σου με λίθους
με κατεβάζεις σε κατώγια με άγριους μύθους
εκεί που ο μύλος της απόγνωσης με αλέθει
κι είμαι το θύμα στης βασίλισσας τη μέθη
Χιονοκρατούμενοι οι καιροί στη κομητεία
έγραψες ΤΕΛΟΣ...και δεν ξέρω την αιτία
Αν θες, μου λες.....την απορία μου να διώξω
γιατί κηλίδωσες, το Ουράνιό μας τόξο!!!!
Με ξετυλίγεις στη παλιά σου την ανέμη
τα πέλαγα μας, φουρτουνιάσανε οι ανέμοι
κι ενώ μου είπες: Διορθώνονται τα λάθη......
γίναμε πίκρας ναυαγοί σε άγρια βάθη!!!!!
