Δρομολογήσαμε νυχτιές στην εξορία
μ' ένα λαούτο, και δυό στίχους απ' τον Ρίτσο
πέφτει το πλάνο στη παλιά μας ιστορία
με σκοτωμένους τον Αντώνη ....και τον Μήτσο....
Στα γουναράδικα του εγκλήματος οι φύτρες
για μακελειό....και για εγκλήματα μιλούνε
μόνο φονιάδες......βγάζουν Θε' μου τέτοιες μήτρες
κι αιματοκύλισμα ξανά επιθυμούνε
Και της ειρήνης τα ιστία τα ξεσκίζουν
σαν πειρατές...που Θε' μου τρέφονται με αίμα
τα γιαταγάνια τους μερόνυχτα τροχίζουν
και θάβουν νιάτα.....στης απόγνωσης το ρέμα
Δρομολογήσαμε βραδιές για βολεμένους
κι είναι γενίτσαροι.....πως Θε' μου να πειστούνε.......
Βλέπω συντρόφους μου στο γήπεδο δεμένους
και λένε αστεία ....λίγο πριν εκτελεστούνε!!!!!!!
