Λογοκλοπή και λογοδιάρροια

[hot_sauce (φλουτσ)]

Ναι αλλά (για να κάνω και λίγο αντίλογο) για να γίνει κάποιος επαγγελματίας σε μια τέχνη θα πρέπει να μπορεί να τον ζει. Αλλιώς θα ήταν όλοι χομπίστες και η εξέλιξη του κάθε τομέα θα είχε αρκετά πιο αργούς ρυθμούς.

Και άντε, η Apple ας ζήσει απ τις πωλήσεις. Οι μουσικοί? Οι στιχουργοί? Που ζουν απ τα πνευματικά δικαιώματα?

[saved]

Ωπα!!ερχεσε στα λογια μου φιλτατε.οπως προανεφερα,σημασια εχει για ποιο λογο παιζεις μουσικη/γραφεις τραγουδια κτλ..Εαν βιοποριζομουν απο την μουσικη θα ηθελα ολα τα δικαιοματα,ομως αφου δεν παιζω για λεφτα,τοτε ας γραψω μελοδια που να την κλεψουν και να γινει μεγα χιτ ως τον αιωνα τον απαντα,θα το γουσταρω.Οποτε αφου δεν παιζω για τα λεφτα,να κηνιγισουν αυτους που κλεβουν τραγουδια και βγαζουν χρημα απο αυτο.Δηλαδη βοσκιζω τα πρατα και τις αιγες και παιζω φλογερα το final countdown των europe,κανω κατι κακο;αισχροκερδω εις βαρος του συνθετη/μουσικου κτλ;οχι.Αν το παιξω στο beach bar στην μυκονο και τα τσεπωσω,τοτε ναι,με πλατες αλλουνου βγαζω χρημα,να την πληρωσω την νυφουλα..

[Βραζίλης]

Το πρόβλημα ξεκινάει από τη στιγμή που η δημιουργία γίνεται μέσο για την απόκτηση εισοδήματος. Ο δημιουργός (και οι παρατρεχάμενοι, δισκογραφικές εταιρίες, οργανωτές συναυλιών, κλπ) θα κάνει ότι μπορεί για το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. ΟΚ, κάποιοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους και πολλά χρήματα για να φτάσουν σε ένα υψηλό επίπεδο τις δημιουργίες τους, και αποτελεί για αυτούς μια επένδυση για το μέλλον, και λογικό είναι να αποζητούν μια αποζημίωση. Καλό θα ήταν να μην φτάνουμε σε ακρότητες, αλλά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πάντα θα υπάρχουν.

Όμως, η καλλιτεχνική δημιουργία είναι τελικά προϊόν ή προσφορά στον πολιτισμό; Και ποιά η επίδραση του ακροατή/θεατή σε αυτόν τον διαχωρισμό; Όταν το κοινό είναι διατεθειμένο να πληρώνει, λογικό είναι ο δημιουργός να πουλάει. Προσφορά και ζήτηση...

Αναρωτιέμαι πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας αν είχαν προστατέψει νομικά την πνευματική τους ιδιοκτησία οι κλασικοί συνθέτες (Μπαχ, Μπετόβεν, κλπ), ή οι αρχαίοι αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες (Ικτίνος, Καλλικράτης, Φειδίας, Πραξιτέλης, κλπ)...

[Archangel]

 Παίδες let’s be serious now, δεν μπορούμε να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά…
 
Το γεγονός πως η ΑΕΠΙ είναι ένας νταβάς και μισός, εφαρμόζει τακτικές τραμπούκου με παράλογες απαιτήσεις και υφίσταται όχι για να προστατέψει τον μικρό μουσικό αλλά  τα «μεγάλα» κεφάλια είναι γεγονός… δεν χρειάζεται και οι υπόλοιποι να υιοθετούμε τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης… 

Από την άλλη πλευρά του λόφου, σίγουρα και ο κάθε μουσικός (συνθέτης, στιχουργός, ενορχηστρωτής κλπ) πρέπει να είναι κατοχυρωμένος ούτως ώστε να μην αδικείται κάθε φορά που γίνεται χρήση του εκάστοτε πνευματικού του πονήματος…
Από την μια μεριά έχουμε άπληστους μουσικούς οι οποίοι χρεώνουν ακόμα και για να φωτογραφηθείς μαζί τους (kiss) και από την άλλη έχεις τον κάθε αυτό-διαχειριζόμενο αντί-κομφορμιστή ο οποίος κατεβάζει δισκογραφίες  των αγαπημένων του μουσικών και μετά αναρωτιέται γιατί δεν θα δει αυτές τις μπάντες πότε  live στην χώρα του (στην καλύτερη) ή (στην χειρότερη) γιατί διέλυσαν μετά από 2-3 δίσκους…

Υπάρχει μεγάλο χάσμα ανάμεσα σε αυτές τις δυο πλευρές και δεν υπάρχει καμία θέληση για εύρεση κάποιας συμβιβαστικής λύσης.  Ούτε ο κάφρος του «δεν πληρώνω» έχει δίκιο ούτε η εταιρία (και τονίζω το εταιρία) που χρεώνει 20€ για ένα cd 50 λεπτών με ένα δίφυλλο μέσα που δεν έχει ούτε καν στοίχους…

Σε επίπεδο μπάντας ας δούμε τους Metallica.  Κανένα πρόβλημα όταν στις αρχές του 80 οι κασέτες τους κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι αλλά μετά το metallica στα 90`s και τα πολύ χοντρά φράγκα πρωτοστατούν κατά του napster και της ελεύθερης διακίνησης της μουσικής τους … δεν έχω θέμα ούτε με το tape trading, ούτε με την ελεύθερη διακίνηση ούτε και με την επιλογή του ΚΑΘΕ μουσικού να διανέμει (ή και να αρνείται) την διάθεση της μουσικής του άνευ χρηματικού αντιτίμου, έχω όμως θέμα με τα 2 μέτρα και σταθμά όπως και με το power tripping στο οποίο πέφτει ο κάθε άνθρωπος όταν πιστεύει πως ο κόσμος όλος πρέπει να συμμορφώνεται με τις όποιες απαιτήσεις του…
---
Τώρα για αυτό που λέει ο φίλος Βραζίλης είναι θέμα που δεν τελειώνει ποτέ… μπορείς να κοστολογήσεις την τέχνη;  Κατ` εμέ όχι.  Παράδοξο που στηλιτεύω το 20€ ανά CD παράδοξο που θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό πως «θεωρητικά» οι Tool θα μπορούσαν να χρεώνουν 1.000.000$ τον κάθε δίσκο τους (και ας τον αγόραζε όποιος ήθελε και μπορούσε).  Δυστυχώς η ετικέτα είναι αποτέλεσμα κανόνων που ουδεμία σχέση έχουν με την τέχνη αλλά με κανόνες προσφοράς/ζητησης και του τί θεωρεί «αποδεκτό» το αγοραστικό κοινό…
---

Τώρα για τα πνευματικά δικαιώματα ...δεν υπάρχει άρση τους μετά απο Χ χρόνια ;

[modfori]

Τώρα για τα πνευματικά δικαιώματα ...δεν υπάρχει άρση τους μετά απο Χ χρόνια ;

νομίζω πως η άρση των πνευματικών δικαιωμάτων δεν έχει να κάνει με το πότε γράφτηκε ή κατοχυρώθηκε ένα έργο αλλά ισχύει 50 χρόνια μετά το θάνατο του δημιουργού .

[vegos]

Ναι αλλά (για να κάνω και λίγο αντίλογο) για να γίνει κάποιος επαγγελματίας σε μια τέχνη θα πρέπει να μπορεί να τον ζει. Αλλιώς θα ήταν όλοι χομπίστες και η εξέλιξη του κάθε τομέα θα είχε αρκετά πιο αργούς ρυθμούς.

Και άντε, η Apple ας ζήσει απ τις πωλήσεις. Οι μουσικοί? Οι στιχουργοί? Που ζουν απ τα πνευματικά δικαιώματα?

Γι' αυτό λέω ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπος.

Ήδη σήμερα, οι μουσικοί δεν ζουν από τις μηδενικές πωλήσεις δίσκων, αλλά από τις συναυλίες.
Τα πνευματικά δικαιώματα που παίρνουν είναι χαρτζηλίκι για το 99%.

Δεν γνωρίζω όλους τους τρόπους που μπορεί να βιοποριστεί κάποιος που ασχολείται με τη μουσική, καθώς δε με έχει απασχολήσει. Είμαι βέβαιος όμως ότι κάτι θα υπάρχει.
Διάβαζα πρόσφατα πχ μια συνέντευξη του Μούτση, όπου έλεγε ότι για το "Στην Ελευσίνα μια φορά" έβγαλε 20.000 δρχ, όταν άλλοι γίναν εκατομμυριούχοι. Οπότε στο μυαλό μου, ε και με τα πνευματικά δικαιώματα όπως είναι τώρα, τρίχες έβγαλε.

Στον κλάδο μου, επί 30 έτη, οτιδήποτε software γράφω το διανέμω δωρεάν. Δεν με έκανε φτωχότερο, ούτε πλουσιότερο αυτή η κίνηση. Πληρώνομαι για να κάνω την εργασία μου.
Θα είχα βγάλει ένα χαρτζηλίκι κάποια στιγμή ίσως, αλλά προτιμώ να λαμβάνω ένα email που να λέει "Σε ευχαριστώ" από 1€ πχ.

Οπότε θεωρώ ότι κι ο μουσικός έχει κι άλλους τρόπους για να βιοποριστεί, κι όχι από τα πνευματικά δικαιώματα όπως είναι τώρα.

Στην Γαλλία απαγορεύσανε κάποια στιγμή -καθολικά- τη φωτογράφιση του Πύργου του Άιφελ τη νύχτα αλλά και το upload φωτογραφιών που τον περιέχουν στα social media. Και ο Πύργος του Άιφελ εμπίπτει στην κατηγορία του public domain λόγω χρονολογίας κατασκευής, οπότε βρήκαν την "τρύπα" της νύχτας και του φωτισμού.

Σκέφτομαι λοιπόν, μια γενικευμένη τέτοια απαγόρευση -που δεν την ζήτησε ο ίδιος ο Γκουστάβος που στην τελική τον έφτιαξε-  τι αντίκτυπο θα έχει στις επόμενες γενιές. Τώρα έχουμε άπειρη πληροφόρηση για τα τελευταία σχεδόν 200 χρόνια που υπάρχει η χημική φωτογραφία. Μέχρι τότε, υπήρχαν σχέδια, άρα όχι ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας.

Αντίστοιχα σκέφτομαι πόσο χάλια θα ήταν η πληροφορική πχ αν όλα ήταν πατενταρισμένα. Αν ο Fourier (όχι ο δικός μας, o παληός, τόσο παληός που γραφόταν με ήτα) είχε πατεντάρει τον αλγόριθμο του (fft/fast fourier transform) που πάνω σε αυτόν βασίζεται όλο το modeling και η επεξεργασία του ήχου...
Άλλο ένα απλό παράδειγμα είναι η Wikipedia και τα Wikipedia Commons.

Πως θα ήταν αν ο Καρυωτάκης δεν επέτρεπε την ελεύθερη διακίνηση των γραπτών του;

Και ο κατάλογος δεν τελειώνει ποτέ...
Συγχώνευση μηνυμάτων: 24/06/16, 14:05

Όμως, η καλλιτεχνική δημιουργία είναι τελικά προϊόν ή προσφορά στον πολιτισμό;

Αυτό.