Σκληρές συνθήκες
εις την πατρίδα,
άδεια από γλύκες
η καταιγίδα.
Φωνάζει η πείνα:
''δρόμο! πορέψου!
κάποιαν Αθήνα
βρες και βολέψου''.
Μία Τετάρτη
την Μοίρα ψάχνεις,
σε έναν χάρτη
πορεία φτιάχνεις.
Σε έναν μήνα
την αντικρίζεις.
Να η Αθήνα!
Λες και δακρύζεις.
Πέρασε χρόνος,
πόλη πλανεύτρα.
Ίδιος ο πόνος,
ελπίδα ψεύτρα...
