Άνοιξες παράθυρο ο ήλιος για να μπεί
και ήρθε ένα πουλί και ζήτησε ευχή
έκλεισες τα μάτια και είπες σιγανά
τώρα που πεθαίνω να βρώ λίγη χαρά
Κι ήρθε ο Θέος στο παραθύρι σου
και είπε: Έλα φως, είμαι ο κύρης σου
και ήρθε το χαμόγελο στα χείλη σου ξανά
φώναξες συγχώρα τους Θέε μου, δυνατά
Άγγελος δεσμώτης ήσουν τελικά
όμως η ζωή δεν έχει ανθρωπιά
κι όλοι σε πληγωνανε με κοφτερά σπαθιά
Προμηθέα λέγανε και ψάχναν την καρδιά
Άνοιξες παράθυρο ο ήλιος για να μπεί
μ'αυτός σου φώναξε: Άγγελε έλα εσύ!
και έβγαλες φτερά, Θέε μου ομορφιά
άφησες τα άσχημα στην λάσπη, χαμηλά
και έβγαλες φτερά και πέταξες ψηλά
βρήκες του παράδεισου, τα χρυσά κλειδιά.
