Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ
με ένα μανδύα που ολο στάζει απ'την βροχή
και με ένα μαύρο σύννεφο για στέμμα
με μία τσαλακωμένη προσευχή
στο νικημένο του το βλέμμα
μπροστά από το γκρεμισμένο του το κάστρο
θα γονατίσει
ο γυάλινος ο βασιλιάς της θλίψης
που έχει ραγίσει
στα μάτια του τρυπώσαν αστραπές
πού ουρανό δεν βρήκαν για να αστράψουν
που μένουν ντροπιασμένες και θαμπές
μιά στάλα φως στα δάκρυα. πριν κλάψουν...
πάνω στο μάγουλο κυλάνε δύο φεγγάρια
δυό πεφταστέρια
η αγκαλιά του παγωμένη και άδεια...
άδεια τα χέρια
ο βασιλιάς της θλίψης σπάει
χίλια κομμάτια
όλοι οι χειμώνες μπαίνουν
μέσα στα μάτια
Α.Π.
