Και μέσα στο τραίνο το πρωί σε είδα
μέσα στα μάτια και στο χαμόγελο
μιας κοπελιάς
Κι ένιωσα να μου λείπεις απίστευτα
περισσότερο απ' όσο θα έλειπε
σ' αναμμένο κάρβουνο ο αέρας
ή σ' ένα σπουργίτι η φροντίδα
του θεού
Μου έλειπες όσο στον Αδάμ
ο Παράδεισος , και πιο πολύ ,
τόσο όσο θα 'λειπε στην ψυχή
η αθανασία
