Άνθρωποι

[pascal.]

Μέσα μου σκάνε ανθρώπων κύματα
Βρέχουν τη σκέψη μου, κλέβουν τα γέλια μου
Βράχο με πίστευα, σκληρό γρανίτη,
μα με διέβρωσαν ως τα θεμέλια μου.

Άνθρωποι έρχονται, φεύγουν ή μένουνε
Σκαλίζουν πάνω μου ένα στιχάκι,
σα να ‘μαι εγώ το δέντρο που έψαχναν.
Δεν είμαι δέντρο, είμαι κλαδάκι.

Ξύπνησα σήμερα μες στον ιδρώτα μου
Φωνές μου λέγαν “Καλή σου μέρα”
Θόλωσα μέσα στις προσδοκίες τους
Έριξα φως, σήκωσα αέρα.

Πιάνω μια φλέβα, χτυπά ανυπόμονη
Πόθος παράξενος να τους πληγώσω
Σα μου μιλούν, στη Γη προσεύχομαι
“Δως μου φτερά για να γλιτώσω”.

Πώς με ταράζουν έτσι οι άνθρωποι…
Πώς στα ποτάμια μου δρόμους αλλάζουν…
Τη μια στιγμή σπαν τον εξάντα μου
και από την άλλη ήλιο μου τάζουν.

[Christof]

Πολυ καλό Pascal!! Μου άρεσε πάρα πολύ... Σαν να βλέπω κάποιες πτυχές του εαυτού μου σε αυτό..   Αν μου ρθει καμμιά μελωδία μπορεί να σου ζητήσω την άδεια να το μελοποιήσω   Keep Writing!

[CHCOME]

Πολύ καλό σα στίχος pascal.Το σημειο που δε μου αρέσει ομως ειναι εκει που λες ''αυτού''..
Καποια αλλη λέξη ισως εκει θα ηταν πιο καλη.Πολυ βαρυ  αυτο το ''αυτού''.

[geni]

κι εμενα μου αρεσε πολυ......

[pimami]

θα σταθώ στην πρώτη στροφή.
πολύ δυνατή η παρομοίωση των ανθρώπινων κυμάτων και μάλιστα πόσο αληθινή είναι για τον καθένα από μας...
μου θύμισε το
"οξειδώθηκα στην νοτιά των ανθρώπων"    , του Ελύτη.
και το υπόλοιπο πάντως σηκώνει κουβέντα... με έβαλες να σκεφτώ λοιπόν, να το ψάξω, και αμέσως αμέσως αυτό που έγραψες πέτυχε το σκοπό του...

[xaraaaa]

Μπράβο pascalako πολύ καλός και πρωτότυπος ο στίχος. Κυρίως όμως μου άρεσε γιατί άγγιξε και τις δικές μου αναζητήσεις. Είμαι σε μία φάση που έχασα ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο και κυρίως αξιόλογο, δεν μου έταζε ήλιους αλλά με βοηθούσε να τους αγγίξω...
Και όταν τους άγγιζα, χαιρόταν μαζί μου. Να είσαι καλά!!!

[pascal.]

Αν μου ρθει καμμιά μελωδία μπορεί να σου ζητήσω την άδεια να το μελοποιήσω

Δε χρειάζεσαι καμία άδεια. Be my guest όποτε θες.  

Το σημειο που δε μου αρέσει ομως ειναι εκει που λες ''αυτού''..
Καποια αλλη λέξη ισως εκει θα ηταν πιο καλη.

Πρότεινε κάτι και έχει αλλάξει! Κόλλησα... Όντως ακούγεται σαν βαριά Τρικαλινή λέξη.

μου θύμισε το
"οξειδώθηκα στην νοτιά των ανθρώπων", του Ελύτη.

 

Geni σ'ευχαριστώ!

Μπράβο pascalako

Κοριτσάκι είμαι....! Χαίρομαι όμως που σου θύμισε όλα αυτά.

[holliday]

Άνθρωποι έρχονται, φεύγουν ή μένουνε
Σκαλίζουν πάνω μου ένα στιχάκι,
σα να ‘μαι εγώ το δέντρο που έψαχναν
Αυτού είμαι όμως ένα κλαδάκι.

>δεν είμαι δεντρο, ειμαι κλαδακι

>μα ειμαι μονάχα ενα κλαδάκι

>μα ενα μικρουλι ειμαι κλαδάκι

(συγνώμη για το θαρρος που πηρα... μου άρεσε παρα πολυ)

[pascal.]

Αυτού είμαι όμως ένα κλαδάκι.

>μα ειμαι μονάχα ενα κλαδάκι

>μα ενα μικρουλι ειμαι κλαδάκι

Ξέρεις τι? Το σκέφτηκα αυτό με το "μα..." , αλλά έτσι ακριβώς τελείωνε και η προηγούμενη στροφή. Και επίσης ήθελα να τονίσω στο στίχο (ίσως να είναι και ανούσιο κόλλημα!) ότι είμαι κλαδάκι αυτού του συγκεκριμένου δέντρου που οι άλλοι πιστεύουν ότι είμαι. Όχι γενικά ένα κλαδάκι. Πάντως νομίζω ότι εκεί θα καταλήξω! Σ' ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο.  

[Πέτροc]

 όμως του δέντρου αυτού 'μαι κλαδάκι ...
(και ριμάρει και καλύτερα...)

... πάντως συνεχίζω να το διαβάζω ... /nEwBiE

[pascal.]

όμως του δέντρου αυτού 'μαι κλαδάκι ...
(και ριμάρει και καλύτερα...)

Αφού είπαμε να αποφύγουμε το "αυτού" καλό μου...  

Και επειδή το παραπαίδεψα το θέμα, νομίζω ότι το καλύτερο είναι το "Δεν είμαι δέντρο, είμαι κλαδάκι" της Holliday. Μου άρεσε πάντως πολύ αυτό το συλλογικό γράψιμο!

[Πέτροc]

Αφού είπαμε να αποφύγουμε το "αυτού" καλό μου...  

Άλλο "αυτού" είπαμε ν' αποφύγουμε ...   Το original αυτού παραπέμπει στο "εκεί" (σύμφωνα με την Θεσσαλικήν- ή και Πελοποννήσια διάλεκτο  )
Το δικό μου "αυτού" παραπέμπει στο σωστό "αυτουνού" (του δένδρου εννοείται ...)

Anyway, αν "Δεν είσαι δέντρο, αλλά κλαδάκι" ... πάω πάσο  
... μήπως όμως έπρεπε να μετρήσεις και καμμιά συλλαβή, και να "παίξεις" με κανα τονισμό ? Για παράδειγμα, ένα άλλο κλαδάκι που τα μέτρησε   βρήκε ότι οι δεύτεροι στίχοι σου τονίζονται άλλοτε στην πρώτη, άλλοτε στη δεύτερη συλλαβή ... πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό (για ΄σένα ) αλλά για δες κι αυτό : π.χ. αν θέλαμε να κρατήσουμε τον τονισμό στην πρώτη συλλαβή θα μπορούσαμε να είχαμε :
Αντί : "Σκαλίζουν πάνω μου ένα στιχάκι..." θα μπορούσε να γίνει : "Σκάβουν επάνω μου ένα στιχάκι" ή "σκάβουν στο σώμα μου .."

/Επίσης οπαδός της ΚΑΛΗΣ ομαδικής δουλειάς ... και γιατί όχι ... ευχαρίστησης ... / nEwBiE  

[pascal.]

Βρε κλαδάκι... δε θα μας κόψει και η επιτροπή!

Αλλά και πάλι... Πώς σκάβεις ένα στιχάκι?!

Σε πειράζω, thanx για το ενδιαφέρον.  

[Καρχαρίας]

Ωραίο.. μπράβο Μαρία..

[alex68]

wx pasxalitsa eee sorry kladaki ithela na pw
menw ekplhktos poy ta ekrybes bre toso kairo??