Θα δεχτώ καλόπιστα και καλοπροαίρετα πως πράγματι η κριτική εκπονήθηκε πριν από τη συμμετοχή σου στους κόλπους της συγκεκριμένης εταιρίας. Υπάρχει όμως και κάτι στο οποίο θα διαφωνήσω. Το αν τελικώς επιλεγεί η επεξηγηματική οδός (όχι σε αυτή την περίπτωση, αλλά γενικώς κι αορίστως), η σε βάθος τεχνική ανάλυση της μουσικής (που στην τελική δε λέει απαραίτητα κάτι σπουδαίο, σε επίπεδο αξίας έργου) και πλήθος υποκειμενικών κρίσεων, βασισμένων στην προσωπική αισθητική του reviewer, δεν καθιστούν ντε και καλά την κριτική πιο έγκυρη από ένα απλό "τρέξτε κι αγοράστε". Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, η δήθεν "εμπεριστατωμένη" και μερικώς "σφαιρική" κριτική μπορεί να αποτελέσει έναν εύσχημο τρόπο εξαπάτησης του κοινού, το οποίο δεν έχει και την παιδεία πολλές φορές ή τον τρόπο για να ελέγξει την πιστότητα των πληροφοριών, σε αντίθεση με μια γραμμούλα προώθησης του "προϊόντος" που δε θα του έλεγε και πολλά. Αποτέλεσμα? Θα καταφύγει στο ίδιο το έργο, οπότε κι ο στόχος της χειραγώγησης επετεύχθη κι άντε μετά να βρεις το δίκιο σου.
Και κάτι ακόμα...επειδή μιλάμε για το συγκεκριμένο εκπόνημα του Σπανουδάκη, δε θεωρώ πως όλοι οι ακροατές του τελευταίου είναι "μουσικόφιλοι που ασχολούνται σοβαρά με τη μουσική". Τουτέστιν ούτε γνώση, ούτε κρίση έχουν απαραίτητα, για να μπορούν να διαβλέψουν αν το έργο ανταποκρίνεται στις προσωπικές τους προτιμήσεις, παρά μόνο και πάλι αν σκάσουν το σεβαστό ποσό που απαιτείται για την αγορά του.