Χάρτινα όνειραΟι τοίχοι όσο πάνε και γκρεμίζονται μα η ψυχή σου παραμένει πάλι κρύα
Στο τζάμι σχηματίζονται πρόσωπα που κατα βάθος σου φαίνονται αστεία
Η κιβωτός μες στην καρδιά σου διχάζεται και παίρνει μακριά την ευτυχία
Είναι η ζωη μια ατελείωτη μάχη και συ να κυνηγάς τη σωτηρία
Κρεμασμένος πάνω σε χάρτινα όνειρα
τυλίγεις τη ζωή σου και αρρωσταίνεις
Βλέπεις το χθες και το σήμερα ανώνυμα
μέσα στην κόλαση γεννιέσαι και πεθαίνεις
Η μέρα όσο πάει και ανασταίνεται όμως η νύχτα στην καρδιά σου παραμένει
Κατάρα και ευχή είναι η μοίρα σου όμως ο φόβος μες στα μάτια σου ανασαίνει
Ψάχνεις μια διέξοδο να βρεις και μια απάντηση, μα ειν' η ταχύτητα του κόσμου που σε καίει
Κοιτάς και στέκεσαι σε μια σκισμένη υδρόγειο και η εικόνα της ψυχής σου παραπέει
Κρεμασμένος πάνω σε χάρτινα όνειρα
τυλίγεις τη ζωή σου και αρρωσταίνεις
Βλέπεις το χθες και το σήμερα ανώνυμα
μέσα στην κόλαση γεννιέσαι και πεθαίνεις
Είσαι χαμένος και στέκεις κάτω απ'τα αστέρια
γυρεύοντας γωνιά για να ακουμπήσεις
Τα όνειρα απ'της ψυχής τα λημέρια
Γίνονται χαρτί για να τα σκίσεις..
Αυτααά...Λοιπόν..Είναι ένα τραγούδι που προορίζεται για το πρώτο μας ντέμο (αυτό, το Ονείρου περιπέτειες και κάποια άλλα)...Τώρα...Οι δικές σας γνώμες 