http://forum.kithara.gr/index.php?topic=9406.0oneiroγραφεις τις σκέψεις σου σκόρπιες σε σχισμένο χαρτί...
το χαρτί τελειώνει και γραφεις πάνω στο τραπέζι
και μετά πάνω στο κρεβάτι στον τοίχο στο πάτωμα.
σημεία στίξης τα δάκρυα σου.
γιατί ρωτάς...
είναι τραγικό, ρωτάς κάτι που μονο εσύ θα απαντήσεις
αλλα δεν ξέρεις την απάντηση...
όλοι μας είμαστε μονοι κλεισμένοι στις βιτρίνες μας
κι όλοι οι άλλοι μας χαζεύουν απέξω.
τι είναι αληθινό; αυτό που νιώθω;
αυτό που σκέφτομαι; αυτό που λέω;
μάλλον αυτό που βλέπω στα ματια σου
όταν νομίζεις ότι δεν σε προσέχω
που να είσαι; πως να είσαι; πως θα είμαστε μαζί;
ποτε θα βρούμε ο ένας τον άλλον;
αστείο μου φαίνεται είμαι ερωτευμένος με την ιδέα σου κι όχι με την ύπαρξη σου...
ένα όνειρο είναι η ζωή μας, γιατί να την κάνουμε εφιάλτη;
σ' αγαπάω κι ας μην σε γνώρισα ακόμα