Βασικα εμενα μου αρεσει το ποζεριλικι και η ολη φαση αλλα ελεος. Το ειχαν χεσει το θεμα. Επρεπε καποια στιγμη να αλλαξει το πραγμα. ημαρτον, ολοι επαιζαν ιδια και σολαραν ατελειωτα και κατι τρεχει στα γυφτικα. Ημαρτον. Καλη φαση, ειχα ενα συγκροτημα και παιζαμε ετσι, μαζι με ποιο βρωμικα πραγματα (G 'n' R, AC/DC κτλ) και ειχε φαση. Αλλα η μουσικη δεν προχωραει ουτε ενα βημα ετσι. Ηρθε ο Cobain και τους εβαλε στη θεση τους. Ασε που ηταν πρωτογνωρο για τις τοτε εταιριες.
Τωρα, νομιζω οτι πραγματικα δεν αντεχε αυτη τη ζωη. Την διασημοτητα κτλ. Αν διαβασετε το ημερολογιο του, πραγματικα ηταν χωμενος στο Underground και αφοσιωμενος σε αυτο. Οτι εκανε επι σκηνης το εκανε επειδη γουσταρε, οχι οπως τα ποζερια (τα περισσοτερα) επειδη ετσι επρεπε να κανουν για να γινουν διασημοι.