στα στηθια σου ανοιξα πληγη οχι να σε πονεσω
τσ αγαπης να γευτω δυο χειλη στην πληγη αν θεσω
τα λογια σου τα λογια μου τ ανεμου ολο κλουθανε
τις νυχτες σε κλειστα παραθυροφυλα χτυπανε
σε κοιταζα,με κοιταζες ίντα δες δεν κατεχω
μα δεν εθώριες πως βαθιά μες στην καρδιά μου σ'εχω
στα βαθη μεσα τση καρδιάς σε κρυβω μη σε χασω
ζωή κι αξία τσ' έδωσες και δεν θα την πετάξω
οντε μιλει η καρδουλα σου σιργουλευτα τα βραδια
ακουω χτυπους να κυλανε σε μια φλεγα αδεια
μη τη θωρρείς του φεγγαριού τη θλίψη καθε βραδυ.
ειναι μισο κι αναζητά κι αυτό ένα σου χάδι
ο ήλιος φευγει το πρωι και χανεται στα βαθη..γιατι δεν μπόργε να με δει που κλαίω απ' τα λαθη..
σε μια θολη γραμμη σε γυρευα ολη μου τη ζωη
θαρουσα ησουνα η δυση κι η ανατολη μαζι
τσ' ανατολής τα χρώματα φοράς και με ζηλεύουν ολα τα μάτια που θωρρούν το πόσο με μαγευουν
τα λαθη μονο σβηνονται αν ειν τσ αγαπης τα γραμμενα απο θεο και ανθρωπο ειναι συχωρεμενα
δε συγχωρεί μου η καρδιά το πάθος και τα λάθη για δεν αντεχει το να καρτερά στης θλιψης της τα βαθη..
τον ερωτα γιορταζουνε μονο οι χωρισμενοι γιατι δεν εχουνε καιρο απο τα χαδια οι ταιριασμενοι
φεγγαρι μου ασημοστολιστο κι αστρι μου λυχναρακι
πε μου τον ηλιο γιαντα διωχνετε κι ειμαι μικρο παιδακι
απο ενα δημιουργικο βραδυ στο τσατ by ρηνιω και αλεξ
