(Η δασκάλα τον έχει πρήξει τον Τοτό. Ρωτάει, ας πούμε, τα παιδιά:
- Έστω ότι σε ένα κλαδί είναι πέντε πουλιά, και σκοτώσει ο κυνηγός τα τρία, πόσα πουλάκια θα μείνουν?
-Δυο κυρία, πετάγεται η Αννούλα....
- Μπράβο Αννούλα, της λέει η δασκάλα.
Πετάγεται ο ο Τοτός (που δεν χωνεύει την Αννούλα) «όχι κυρία», λεει, «αν σκοτώσει τα τρία τα άλλα δύο θα τρομάξουν με τη ντουφεκιά και θα φύγουν. Έτσι δεν θα μείνει κανένα.....»
- Όχι Τοτό, λέει η δασκάλα, έχει δίκιο η Αννούλα, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι...
Κάθε μέρα τα ίδια, ώσπου μια μέρα ο Τοτός μπαίνει στην τάξη σκεφτικός...
- Τι έχεις Τοτό; τον ρωτάει η δασκάλα.
Σκέφτεται, σκέφτεται ο Τοτός, ξαφνικά λέει...
- Κυρία, τρεις γυναίκες κάθονται σε ένα παγκάκι και τρώνε παγωτό χωνάκι. Η μια το δαγκώνει, η άλλη το γλύφει και η τρίτη το βάζει όλο στο στόμα της. Πως θα βρούμε ποια είναι παντρεμένη;
- Ε... αυτή που το βάζει όλο στο στόμα της; λέει η δασκάλα.
- Βασικά, αυτή που φοράει βέρα είναι, απαντάει ο Τοτός, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε, κυρία...)
