'Ελειψα για λίγο καιρό από το σάιτ γιατί είχα φανταστεί πως πέρασε στο ψιλο-ντούκου το θέμα... αλλά απ' ότι βλέπω ζει οπότε..
Το λοιπόοοοον... Το γιουκαλίλι (όπως είναι η αγγλική προφορά του ουκουλέλε (ukulele) είναι ένα όργανο που σύμφωνα με την πλέον δημοφιλή εκδοχή έφτασε στην Χαβάη το 189κάτι μέσα σε ένα πλοίο που μετέφερε Πορτογάλους μετανάστες στις φυτείες ζαχαροκάλαμου. Είναι απόγονος της braguinha, εγχόρδου με μεταλλικές χορδές, ή του cavaquinho. Το όνομα του σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "ψύλλος που πηδάει". Απλά φανταστείτε Χαβανέζους με χορταρόφουστες και έναν Πορτογάλο του οποίου δεν μπορούν να πάρουν χαμπάρι πόσο γρήγορα κινούνται τα δάχτυλα
! Πολύ γρήγορα το υιοθέτησαν και το ενσωμάτωσαν στην κουλτούρα τους.
Έχει τέσσερις εκδοχές κατά σειρά αυξανόμενου μεγέθους: soprano(standard), concert, tenor, baritone. Τα κουρδίσματά του είναι Σολ, Ντο, Μι, Λα (το πιο διαδεδομένο σήμερα), Λα, Ρε, Φα δίεση, Σι (απ' ότι φαίνεται το πιο δημοφιλές στη δεκατία του '20), και Ρε, Σολ, Σι, Μι. Αν αυτό το τελευταίο σας φαίνεται γνώριμο είναι γιατί ειναι ακριβώς το κούρδισμα των πρώτων τεσσάρων χορδών της κιθάρας σας. Ωστόσο χρησιμοποιείται μόνο στο βαρύτονο ουκουλέλε το οποίο, αν δεν κάνω λάθος, ήταν εφεύρεση του George Formby, Βρετανού κωμικού ο οποίος έπαιζε ουκουλέλε (και, προφανώς, είχε χοντροδαχτυλάρες
).
Η ιδιαιτερότητα στο κούρδισμά του βρίσκεται στο ότι όπως και στο μπάντζο (δεν ξέρω και σε ποια άλλα όργανα) η τελευταία του χορδή είναι πιο πρίμα απ' την προηγούμενη. Όλες οι νότες των ανοιχτών χορδών του βρίσκονται δηλαδή στην ίδια οκτάβα. Αγγλιστί το κούρδισμα αυτό το αποκαλούν re-entrant (την ελληνική ονομασία την αγνοώ μιας και ό,τι έχω βρει είναι σε αγγλικά σάιτ). Ορισμένοι χρησιμοποιούν μεταλλική 4η χορδή αλλά αυτό σπάνια συμβαίνει στο σοπράνο και το κόνσερτ (που είναι τα μικρότερα και παίζονται ως επί το πλείστον με συγχορδίες) και συχνότερα στο τενόρο (αυτό που παίζει ο Τζέικ Σιμαμπουκούρο στο While my guitar gently weeps - αν και όχι στο συγκεκριμένο) και το βαρύτονο για fingerpicking μιας μελωδίας.
Είναι πολύ ευέλικτο και "ταπεινό" οργανάκι... μέχρι να το πιάσει στα χέρια του κάποιος που ξέρει να παίζει! Εκτός από τον George Formby, ουκουλέλε έπαιζε και ο αμερικανός κωμικός Tiny Tim γεγονός που δεν έχει βοηθήσει και τόσο πολύ στο να περάσει στη συνείδηση του κόσμου (που το έχει ακουστά) ως αξιοπρεπές όργανο. Ωστόσο σε οποιονδήποτε ανοιχτόμυαλο άνθρωπο, και δη μουσικό, αυτό δεν έχει κάτι να πει.
Επί του προσωπικού, έχω ένα σοπράνο κληρονομιά από ένα μπάρμπα μου, τσίμπησα ένα ακόμα σοπράνο από το Νάκα μην πάθει τίποτα το παλιό (60€) αλλά το δώρισα στον κολλητό μου (αφού χτύπησα πυρογραφία στο πίσω μέρος τον Μοϊκανό που έιχε η Diesel παλιά για trademark (
http://www.ezfolk.com/forums/forum19/2518.html)) και έχω φτιάξει ένα ηλεκτρικό ουκουλέλε από οξιά (σχέδια βρήκα εδώ:
http://homepage.mac.com/d_limiter/uke_howto.zip και φωτό από ένα παρόμοιο εδώ:
http://homepage.mac.com/d_limiter/PhotoAlbum5.html) που απομένει μόνο να βαφτεί. Επίσης έχω φτιάξει ένα μπάντζο ουκουλέλε από ένα ξύλινο ντέφι και ένα μπράτσο που έβγαλα απο ένα καδρονάκι λεύκας (καβάκι) (είναι άταστο, το μπράτσο είναι λίγο χοντροκομμένο αλλά λειτουργεί και έχει πολύ χαβαλέ)!
Οι μεταλλικές χορδές, κατά πάσα πιθανότητα και ιδίως σε φτηνά όργανα θα σου πετάξουν το καπάκι ή τη γέφυρα από τη στιγμή που (λόγω των περιορισμών που θέτει το μέγεθός του στην ένταση που μπορεί να πιάσει) κατασκευάζεται με σαφώς λεπτότερο καπάκι από μία κιθάρα.
Χορδές να βρω στην Ελλάδα δεν έπαιζε, οπότε για να το κουρδίσω με ένα νάυλον σετ κλασσικής κιθάρας χρησιμοποίησα τη μισή Μι για 1η (Λα) και 4η (Σολ), τη Σι για τη 2η (Μι) και τη Σολ για την 3η (Ντο). Ας σημειωθεί ότι και ο Τζέικ χρησιμοποιεί χορδές κιθάρας (νομίζω d'Addario).
Επίσης, Salinas, αν σου ακούγεται υπερβολικά πρίμο, σχεδόν ενοχλητικά μεταλλικό το ουκουλέλε σου (αλήθεια, τι πήρες; ) ένα σετ καλές χορδές μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όταν έβαλα τις μανίσιες χορδές του τσίπικου ουκουλέλε που αγόρασα από το Νάκα στο παλιό ουκουλέλε (που απ' ότι μου είπε ένας μάστορας εδώ Γιάννενα είναι μασίφ έλατο) ακουγόταν λίγο-πολύ το ίδιο στο απαίδευτο αυτί μου. Όταν όμως έβαλα τις χορδές τις κιθάρας που είχε το παλιό στο καινούργιο - η μέρα με τη νύχτα. Πολύ πιο γεμάτος ήχος. Για την ώρα μόνο να φανταστώ μπορώ πως θα ακούγεται ένα καλό όργανο με καλές χορδές παιγμένο από κάποιον που ξέρει ζωντανά
!
Τελευταίο, και ίσως πιο σημαντικό γιατί μουσική είναι οι άνθρωποι (πω, μάγκα μου ακούστηκα σα διαφήμιση Vodafone... δε βαριέσαι..):
http://youtube.com/watch?v=5neuWiAlpm4http://youtube.com/watch?v=2A2Jt4WOxN8Απ' ότι έχω καταλάβει ο τύπος ήταν ο Καζαντζίδης της Χαβάης ή κάτι!
Israel Kamakawiwo'ole R.I.P.
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια παραθέτω μερικά links που είναι χρήσιμα για αρχή και εδώ είμαστε!
Το πιο απλό ουκουλέλε που έχει ο Νάκας:
http://www.ezfolk.com/forums/forum18/3049.htmlΚαι από εδώ άρχισα:
http://www.ezfolk.com/uke/Tutorials/tutorials.html[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]
