Όταν επιστρέφουν μετά από δεκαπέντε χρόνια -και όχι ένα και δυο ή κάτι μήνες- στη δισκογραφία οι παλιοί καλοί, και αυθεντικοί λαϊκοί μουσικοσυνθέτες, καλό είναι να τους δίνουμε και χώρο και χρόνο. Ο λόγος για τον Γιάννη Ντουνιά που συναντάει για πρώτη φορά τον Βαγγέλη Κορακάκη. Μέσα από μια ζεστή και ανθρώπινη ηχογράφηση, με συνοδεία λαϊκής ορχήστρας, το αποτέλεσμα είναι δώδεκα καινούργια τραγούδια και ο δίσκος «Γλυκοχαράματα».
Ο Ντουνιάς, ένα είναι βέβαιο, δεν καταπιάνεται με δημόσιες σχέσεις, και παραμένει νοσταλγός του καλού λαϊκού τραγουδιού που σιγά σιγά χάνεται. Γι' αυτό έχει σαν στόχο να μάς επαναφέρει στα παλιά, τόσο με τους στίχους του όσο και με τις ενορχηστρώσεις του, όπως τότε που γράφονταν τα κλασικά «45αρια», γιατί η μουσική όταν παράγεται με μεράκι μας δίνει και εικόνες. Εικόνες από κουτούκια και παλιά νεοκλασικά, που στα υπόγειά τους συγκεντρώνονται καλλιτέχνες της ψυχής και του αγνού κεφιού, με αληθινούς οργανοπαίχτες και αληθινούς τραγουδιστές, που μαζί με τον κόσμο απολαμβάνουν τη ρετσινούλα τους και όχι τις μπόμπες που μας σερβίρουν σήμερα τα πλουσιομάγαζα. Τέτοιες εικόνες μας δίνουν τα «Γλυκοχαράματα», και όσοι από εσάς θέλετε να τις ζήσετε τότε σπεύστε να το αγοράσετε.
