Εγώ ζητούσα
να γίνω σκέψη
στο μυαλό σου μια στιγμή.
Να είμαι σταγόνα
απ΄τού κορμιού σου την πηγή...
Και σαν δροσιά,
απ' τη δροσιά σου
να κυλούσα...
Εγώ ζητούσα
να μαι μια λέξη
στών χειλιών σου το σκοινί,
που μες στα λόγια σου
δειλά θ΄ακροβατεί.
Μόνο σαν λέξη
στις σιωπές σου
θα σιωπούσα...
Ότι ποθούσε η ψυχή μου να γευτεί
Ήταν μια σκέψη μοναχά και μια σιωπή
Σαν ένα όνειρο δειλό
Που αργοσαλεύει,
Μεσα στου ύπνου τον βυθό…
Και ταξιδεύει…
