Σκέψεις αναδύονται στου μυαλου την κραυγή
Σκόρπια λόγια, τώρα γραμμένα σε χαρτί..
Φωνές δυνατές αντηχούν από παντού
Ενοχές προδίδει η βουή του ουρλιαχτού..
Τρέλα σε πιάνει, συνάμα και θλίψη
Ασφυκτυάς που η καρδιά σου δε μπορεί πια ν'ανοίξει
Οι πύλες της λογικής ερμητικά κλεισμένες
Αγάπη και αγαλίαση είναι αλλού απόψε στραμμένες..
Παραδομένα όλα στης παράνοιας την τέρψη
Αποφασισμένη τη γαλήνη η νύχτα να μην επιτρέψει
Ως το ξημέρωμα τα βάσανα θα χουν σκορπίσει
Κ η λάμψη του ήλιου όλα πίσω θα τα 'χει αφήσει..
