Κράτα τη φωτιά βγάλε φτερά πέτα ψηλα
Και μη νομίζεις πως δε θα βρεις
του μπλεγμένου σου μυαλού τη γιατρειά
που σε ζητά
σε προσκυνά για μια βραδιά
κι ύστερα σερνεσαι στου χαρου την ποδιά
απ την αρχη ξανά,
για μια φορά στα σκοτεινά
θες να μεθύσεις με το αίμα σου μα να!
Σε προσπερνά καρδιοχτυπά και σε ξεχνά...