Της θάλασσας πειρατή

[Unknown Artist]

Έχεις βαρεθεί τον κόσμο να λυπάσαι
Ό,τι αγάπησες μικρός σου μαθαίνουν τώρα να φοβάσαι
Έτσι με το πλοίο σου σαλπάρεις στα πελάγη
Μήπως κάποτε βρεις τη δική σου την Ιθάκη

Αχ, της θάλασσας πειρατή
Και της καρδιάς μας κουρσάρε
Πάλευε με του Ποσειδώνα τα νερά
Κι ίσως μια μέρα σαν κι αυτή
Βρεις το δικό σου λιμάνι
που θα σε πάρει στη δική του αγκαλιά

Από μικρό σου μαθαίνανε πως να επιβιώσεις
Πώς θ'ανέβεις πιο ψηλά, τί απάντηση να δώσεις
Όμως εσύ ποτέ σου δεν ήσουνα τσιράκι
Γιατί ζητάς τη λευτεριά κι ας μην την έχεις χάσει

[pascal.]

Ωραίες οι σκέψεις σου και ο τρόπος που τις εκφράζεις, αλλά οι ομοιοκαταληξίες σου σε κάποια σημεία είναι πολύ χαλαρές. Κυρίως στο "πελάγη - Ιθάκη" και στο "τσιράκι - χάσει". Το λέω γιατί επιδίωξες ομοιοκαταληξία σε κάποια σημεία ενώ αλλού το αφήνεις τελείως αδούλευτο. Αν ήταν όλο ελεύθερο δε θα υπήρχε θέμα.

[Unknown Artist]

Καταρχάς σε ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες να το διαβάσεις και να απαντήσεις.
Επίσης σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου, για τις οποίες έχεις δίκιο. Οι στίχοι μου βγήκαν έτσι αβίαστα και προτίμησα να μην τους αλλάξω μόνο για λόγους ομοιοκαταληξίας.

[mymood]

Ως ενθερμος υποστηρικτης του ελευθερου στιχου, του στιχου που δεν στριμωχνεται και δεν δεχεται να ασφυκτια στα στενα πλαισια  μιας ομοικαταληξιας η ενος μετρου, μιας ελευθερίας που για την κατακτηση της στον ποιητικό λόγο τοσο μελανι εχει χυθει, ομολογω οτι μου αρεσε και μαλιστα μου αρεσε πολυ. Αντίθετα δεν μου αρεσε η ευκολη παραιτηση με την αιτιολογια του αβιαστου κλπ. Θέλω να πιστευω οτι οι στιχοι σου δημοσιοποιηθηκαν γιατι τους θεωρησες ετοιμους για κατι τετοιο. Εν πασει περιπτωσει παντως αβιαστα σου λεω οτι χαιρομαι να διαβαζω δικα σου!!!!Νασαι καλά

[Unknown Artist]

Εν πασει περιπτωσει παντως αβιαστα σου λεω οτι χαιρομαι να διαβαζω δικα σου!!!!Νασαι καλά

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, πραγματικά. Όσο για την παραίτηση, είναι κάτι που πρέπει να κοιτάξω να διορθώσω...