μία απίστευτη θεατρική πράξη εξελίσεται μπροστά μου, διαβάζωντας το ποίημά σου αυτό...
ένας απίστευτος εσωτερικός διάλογος... και να!!! αίρει την αποχή του ο ποιητής και το δηλώνει στο ποίημα του όχι σαν γεγονός, αλλά σαν λέξεις που άπλωσε το βασίλειο της έκφρασης σε κάποιο κομμάτι χαρτί ίσως...
είναι μαεστρικό αυτό που έγραψες Στέργιο!!! είναι απίθανο!!!