Επειδη παει να γινει κουραστικο το θεμα...
1. Εχουν ακουστει ονοματα οπως Vai (ημαρτον) Satriani (δις ημαρτον...). Για παικτες τυπου Rusty Cooley δε λεω ειναι στυγνοι σρενταδες που αυτο που τους ενδιαφερει ειναι το τεχνικο κομματι της κιθαρας (και μαγκια τους...)
Αλλα το να συνδεουμε τα ονοματα των δυο παραπανω (Vai και ειδικα Satriani) οι οποιοι ρε γαμwτο παιζουν ΜΟΥΣΙΚΗ (και τα τραγουδια τους εχουν μελωδικο και συνθετικο ενδιαφερον) με το στυγνο shred ειναι και λιγο ΚΡΙΜΑ ρε παιδια...
2. Το θεμα του topic ειναι το ποσο μακρια μπορει να παει η τεχνικη του shred. Ηδη εχουμε δει ονοματα οπως αυτο του Shawn Lane, ο οποιος αξιζει το σεβασμο και την αναγνωριση ολων μας, ειτε μας αρεσει το shred ειτε οχι.
3. Η προσωπικη μου αποψη ειναι καπου στη μεση. Απο τους αγαπημενους μου παικτες ειναι ο Andy Timmons, που εχει feeling στο παιξιμο του αλλα επισης θεωρω οτι εχει βαλει και αυτος το λιθαρακι του για να παει η τεχνη του shred παραπερα (αν και πρωταρχικος του σκοπος ειναι η μελωδια).
4. Ας μην κανουμε εικασιες για το ποιον μπορει να φωτογραφιζει ο αλλος. Υπαρχουν και μερικοι που νομιζουν οτι εχουν feeling αλλα καταντανε γελοιοι. Και δε νομιζω να φωτογραφιζει το Gilmour καθως αυτος ο κιθαριστας αποτελει προτυπο για εκατομμυρια κιθαριστες του κοσμου τοσο για την εκπληκτικη τεχνικη και αμεσοτητα του παιξιματος του, οσο και για τον ηχο του.