Ιδιοκατασκευή ηλιακού θερμοσίφωνα ανοικτού τύπου.Η λειτουργία του ηλιακού θερμοσίφωνα στηρίζεται στην αυτόματη κίνηση των μορίων ενός υγρού προς τα ψηλότερα στρώματα όταν τους αποδωθεί ενέργεια (όταν θερμανθούν).
Χρειάζεται μια δεξαμενή νερού - εως 200 λίτρα είναι αρκετή για οικιακή χρήση. Το υλικό της δεξαμενής μπορεί να είναι οποιοδήποτε, από πολυαιθυλένιο μέχρι μέταλλο. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και πεταμένα βαρέλια ή ντεπόζιτα. Η δεξαμενή καλό είναι να μονωθεί για να μην έχει απώλειες θερμότητας.
Ή στάθμη του νερού στην δεξαμενή διατηρείται σταθερή μέσω ενός φλοτέρ στην είσοδο του νερού του δικτύου στο ψηλότερό της σημείο, ενώ η έξοδος του νερού προς κατανάλωση γίνεται από το κατώτερο σημείο της δεξαμενής. Για την υδατοστεγανότητα των συνδέσεων πρέπει να χρησιμοποιηθούν φλάντζες αν η δεξαμενή δεν είναι μεταλλική. Στην μεταλλική δεξαμενή μια απλή ηλεκτροκόλληση αρκεί.
Το πλαίσιο θέρμανσης του νερού αποτελείται από ένα κουτί εμβαδού 1,5 τμ περίπου (εξαρτάται από την κατανάλωση) με βάθος 20 εκ. Το κουτί μπορεί να είναι από οποιοδήποτε υλικό, αλλά το μεταλλικό είναι πιο εύκολο στην κατασκευή, και πρέπει η μια του πλευρά να είναι ανοικτή για να περνά το φως (σαν μια ψαροκασέλα δηλ.)
Πρέπει οπωσδήποτε να μονωθεί σ' όλες τις κλειστές επιφάνειες - ο πετροβάμβακας είναι ότι πρέπει - και η μόνωση να καλυφθεί με ένα φύλλο χαλκού πάχους 2 χιλ περίπου.
Στην μεγάλη επιφάνεια του φύλλου χαλκού σχηματίζονται ανα 7 εκ επιμήκη ημικυλινδικά εντυπώματα ακτίνας 1,5 εκ περίπου - όση είναι και η ακτίνα του χαλκοσωλήνα που θα χρησιμοποιήσουμε για την απαγωγή της θερμότητας. Στα εντυπώματα περνούμε χαλκοσωλήνα ανάλογης διαμέτρου υπό μορφή "σερπαντίνας", με την διάταξη δηλ που βλέπουμε στα ψυγεία αυτοκινήτων ή στα κλιματιστικά, και τον στερεώνουμε σθεναρά πάνω στο φύλλο χαλκού.
Βάφουμε όλα τα μεταλλικά μέρη του πλαισίου με μαύρο χρώμα( εννοείται ένα χρώμα για μέταλλα)
Από την σερπαντίνα αυτή θα εισέρχεται το νερό από το κατώτερο σημείο της κατασκευής, θα θερμαίνεται και θα κινείται αυτόματα προς το ανώτερο (έξοδος). Η είσοδος του πλαισίου θα συνδεθεί με μια αναμονή στο κατώτερο σημείο του ντεπόζιτού μας και η έξοδός του με μια αναμονή στο ανώτερο σημείο. Πρέπει να προσέξουμε ώστε το νερό της εξόδου να βρίσκεται πάντοτε κάτω από την στάθμη του νερού μέσα στο ντεπόζιτο αποθήκευσης ώστε να ισχύει η αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων.
Την ελεύθερη πλευρά του πλαισίου θέρμανσης την σκεπάζουμε με ένα κρύσταλλο ικανού πάχους για να μην σπάει το οποίο και το στερεώνουμε για να μην κινείται. Έτσι μέσα στο κλειστό πλαίσιο δημιουργούνται συνθήκες θερμοκηπίου και η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Κατά την εγκατάσταση πρέπει να προσέξουμε το πλαίσιο να είναι πάντα σε κατώτερο ύψος από το ντεπόζιτο, να βρίσκεται σε κλίση περίπου 40 μοιρών σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο, και να "κοιτ'αει" πάντα προς τον νοτιά. Ο προσανατολισμός πρέπει να γίνεται μ' αυτόν τον τρόπο ώστε τους χειμερινούς μήνες να βρίσκεται σε κάθετη σχέση με το προσπίπτων φως και να έχει μεγαλύτερη απόδοση.
Εννοείται ότι πρέπει να μπεί και σε ένα μέρος που το βλέπει ήλιος συνεχώς. Μην μου ζητάς τα ρέστα μετά αν δεν δουλεύει το σύστημα!
Οι συνδέσεις στους σωλήνες χαλκού γίνεται με ασημοκόλληση, ενώ για το εξωτερικό δίκτυο του νερού είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθούν σωλήνες πολυαιθυλαινίου. Οι εξωτερικοί σωλήνες καλό είναι να μονωθούν για να προστατεύονται το χειμώνα.
Το κόστος της όλης κατασκευής αγγίζει τα 200 ευρώ και χρειάζεται προσωπική εργασία περίπου 16 ωρών. Αν χρησιμοποιηθούν σκουπίδια το κόστος μπορεί να μειωθεί ακόμα περισσότερο. Η τελική αισθητική εξαρτάται από την καλαισθησία του καθενός.
