Χμμμ αν και τίτλος του θέματος είναι τελείως διαφορετικός η συζήτηση που ούτως ή άλλως εξελίσσεται αγγίζει τα όρια του παραλόγου...Καθένας έχει ταμπουρωθεί στις απόψεις του και δεν αφήνει καμία άλλη άποψη ννα διαπεράσει τα τείχη του....Πολύ ωραία...και γω που νόμιζα ότι από τα forum βγαίνει ένα όφελος γι αυτούς που συμμετέχουν....
Από την μία υπάρχουν οι αμετανοητοι υπέρμαχοι του κράτους.Αυτοί που ακούνε πιστά τα ΜΜΕ,πιστεύουν στην καλή εξουσία,στην διατήρηση της τάξης και της ομοιομορφίας,έτοιμοι να ψηφίσουν σε λίγες μέρες τον άξιο αρχηγό τους που θα τους αντιπροσωπεύει όσο αυτοί θα κάθονται πολιτικά άπραγοι για τα επόμενα 4 χρόνια.
Από την αντιπερα όχθη οι αναρχικοί.Με πρωταρχικό αντίπαλο το καπιταλιστικό καθεστώς και κάθε αφεντικό του,έτοιμοι να πάρουν τα όπλά για να φέρουν στον κόσμο το λητρωτικό καθεστός της αναρχίας.Μπακούνιν,Κροποτκιν,ισπανικός εμφύλιος κλασσικά επιχειρήματα τους τα τελευταία 50 χρόνια.Φυσικά τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν είναι τίποτα άλλο από έναν μεταμφιεσμένο μηχανισμό καταστολής και γι αυτ΄τον λόγο προτιμούν να τους βγάλουν τα μάτια παρά να ξαναδούν τηλεόραση....
Και τώρα πάμε στα σοβαρά θέματα της συζήτησης αυτής
1)In.gr vs Indymedia
Aααα...ο πόλεμος της ενημέρωσης...Οι μεν λενε ότι πάτησε μπανανόφλουδα και έπεσε (μιας και ήταν από την Αφρική ο άνθρωπος κάπου θα στην ιστορία υπάρχει και μια μπανάνα) από τον πρώτο όροφο και οι δε ότι είναι σίγουρα δολοφονία του κρατικού μηχανισμού.Έτσι λοιπόν οι πιστοί ακόλουθοι της κάθε πλευράς λένε χλευαστικά “η γελοιότητα του Indymedia” και οι άλλοι “indymedia,η πηγή της αλήθειας”.Xμμ..ούτε αναρχία ούτε καπιταλισμό θα το ονόμαζα αυτό...Δογματισμό,σκοταδισμό..κάπου προς τα εκεί...Το να δοξάζει ο καθένας το δικό του μέσο ενημέρωσης πάντως,μόνο ανοιχτό μυαλό δεν θα το ονόμαζα...
2)Εξουσία ή μη εξουσία
Εδώ (όπως και στον πραγματικό κόσμο) οι απόψεις χωρίζονται σε χιλιάδες.Άλλος θέλει βασιλιά,άλλος θέλει βασιλιά και βουλή,άλλος μόνο βουλή,άλλος θέλει μόνο κράτος χωρίς βουλή,άλλος ακούει κράτος και βγάζει σπυριά...Διαλιέχτε κόσμεεεε....
Νομίζω μια ερώτηση για τον καθένα αρκεί :
1)Στους υπέρμαχους του κράτους : Αλήθεια αφού φωνάζετε πως είστε ανοιχτόμυαλοι γιατί δεν δοκιμάζετε και κάτι άλλο?Πως ξέρετε ότι αυτό που έχετε είναι το καλύτερο?Ή για εσας το καλύτερο σημαίνει “καλύτερο μόνο για μένα”?Προφανώς έχωντας μεγαλώσει σε ένα και μοναδικό καθεστώς δεν είστε σε θέση να κρίνετε πως είναι ένα διαφορετικό...
2)Στους “αναρχικούς” και αναρχικούς : Βλέπω ότι όπως οι περισσότεροι του χώρου φωνάζετε και σεις για την επαναστατική βία.Αλήθεια τότε τι έχετε να πείτε για την άποψη του Έγκελς ότι “Κάθε επαναστατική πράξη είναι εξουσιαστική και επομένως ο όρος αντιεξουσιαστης είναι αδόκιμος”.Να επιβάλετε με την βία την αναρχία δηλαδή?Τότε σε τι θα διαφέρετε από τους μπολσεβίκους,τον Φιντέλ,τον Μάο κτλ?Επειδή αυτοί δεν σκότωναν διαβάζοντας Μπακούνιν είναι χειρότεροι δηλαδή?
Μήπως λοιπόν όλες αυτές οι διαμάχες σας κα΄νουν να χάνετε το πραγματικό νόημα?Που είναι αυτό της ατομικής επιλογής?Ότι κάθε άτομο μπορεί να παίρνει ελεύθερα αποφάσεις για τον εαυτό του χωρίς να μπορεί να τον περιορίσει?Και για να γίνει αυτό δεν χρειάζεται ούτε κράτος,ούτε αστυνομία,ούτε αίμα αλλά εκπαίδευση?Φυσικά με τον όρο εκπαίδευση δεν αναφέρομαι στα σχολεία,άλλωστε γιατί ένα καθεστός να μαθαίνει στα μέλη του πως να το ανατρέψουν?Και όταν ο κόσμος μάθει ότι έχει επιλογή,ότι έχει δύναμη τότε θα αποβάλλει μόνος του το καθεστός που τον καταπιέζει.
Μήπως τελικά η αλήθεια δεν βρίσκεται στο indymedia ούτε στο in.gr,αλλά μόνο μέσω της πολυφωνίας που προέρχεται από τον ίδιο τον κόσμο μπορούμε να την βρούμε?Στο κάτω κάτω ας μην γελιομαστε,όσα πτυχία δημοσιογραφίας και να χεις,όταν βρίσκεσαι σε ένα στούντιο και κάνεις τον διαιτητή,δημοσιογράφος δεν είσαι.Όπως βέβαια δεν είσαι δημοσιογράφος όταν σε μια μαρτυρία που γράφεις βάζεις τα προσωπικά συναισθήματα και την πολιτική σου σκοπιά (και 2-3 συνθηματα..).Δημοσιογραφία είναι να μπορεί ο οποιοσδήποτε ανά πάσα στιγμή να κοινοποιήσει μια αλήθεια στον κόσμο.
Αντί λοιπόν να κάθεστε και να βρίζεστε μεταξύ σας στο ποιος έχει δίκιο ή ποιος συγγραφέας που έζησε πριν 100 χρόνια τα είπε πιο σωστά,καθηστέ και σκεφτείτε τι κάνατε ΕΣΕΙΣ για τον κόσμο σημερα και τι μπορείτε να κάνετε την επόμενη μέρα.
Υ.Γ Όσο για το V,η ταινία μόνο ως ύβρις μπορεί να χαρακτηριστεί για το βιβλίο...Και φυσικά αν το διάβαζες από το να βλέπεις χολυγουντιανές παραγωγές θα καταλάβαινες πως δεν μιλάει για καμία ουτοπία, αλλά για μια πραγματικότητα (λίγο μεγενθυμένη βέβαια,στα πλαίσια της επιστημονικής φαντασίας) την οποία πέρασε η Αγγλία πριν 20κατι χρόνια.