Από τα άδυτα του φόρουμ το ανέσυρα. Το είδα μου άρεσε και είπα να απαντήσω.
Πιστεύω οι περισσότεροι "μουσικοί" ή "καλλιτέχνες" δεν μπορούν να (αυτο-)αποκαλούνται έτσι.
Περισσότερη μουσική βρίσκεις σε άτομα αυτού του φόρουμ ας πούμε, ή σε άτομα που παίζουν στον δρόμο, παρά σε ένα μουσικό πολυκατάστημα.
Εξηγούμαι. Είμαι ένας τελείως ερασιτέχνης και αρχάριος μουσικός. Δεν ξέρω μουσική, μπορώ να πω. Αλλά τουλάχιστον παίζω μουσική γιατί μου αρέσει. Όταν δεν κοιμάμαι, φοράω ακουστικά. Ξεκίνησα μουσική γιατί τα χέρια μου πήγαιναν με τον ρυθμό των τραγουδιών και δεν μπορούσα να το σταματήσω.
Αύριο κατεβαίνει ένας God of Rock σπίτι μου, και μου δίνει όλο το ταλέντο και τις γνώσεις του κόσμου. Εγώ θα συνεχίσω να παίζω στο δωμάτιό μου ή με τους φίλους μου.
Δυστυχώς υπάρχουν 2 είδη μουσικών. Αυτοί που αγαπάνε τη μουσική και παίζουν για την πάρτυ τους, για τους φίλους τους αλλά ακόμη και επαγγελματίες μουσικοί που παίζουν για βιοπορισμό. Όλοι αυτοί έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Την μουσική σαν έννοια, σαν φιλοσοφία, σαν γνώση, σαν καλλιέργεια, σαν ψυχαγωγία. Και αυτό τους κινεί.
Υπάρχει και η άλλη κατηγορία όμως (στην οποία ανήκουν και άτομα που ήταν πρώτα στην προηγούμενη) που γι'αυτούς η μουσική είναι συμβόλαια. Είναι κοριτσάκια (ή αγοράκια). Είναι εικόνα (τηλεοπτικές εμφανίσεις, φωτογραφήσεις κλπ). Είναι τα πάντα, εκτός από μουσική.
Νομίζω ξέρετε ποιά κατηγορία απαριθμεί τα περισσότερα μέλη.
Τώρα για τα CD και λοιπά, που αναφέρθηκε (μια 6ετία πριν
) σαφώς και πιστεύω στο ενδεχόμενο να είναι μούφες. Όταν σε νοιάζει να πουληθεί μόνο, πώς να σε νοιάζει πως θα υλοποιηθεί;
Αυτά.
Υ.Γ. Αν οι συντονιστές κρίνουν πως ξεθάβω κάτι βαθιά θαμμένο, ας επιληφθούν του ζητήματος
