Λοιπόν... πραγματικά το live ήταν πολύ καλό, και ξεπέρασε τις προσδοκίες μου για να είμαι απόλυτα ειλικρινής!
Θα ξεκινήσω από Mode Zero: όπως είπα και στον Πάρη, πραγματικά είμαι αυστηρός (σε λογικά πάντα πλαίσια!) σε ότι έχει να κάνει με live- ε, πραγματικά για τα παιδιά δε μπορώ να κάνω ούτε την ελάχιστη παρατήρηση! Πάρα πολύ δεμένοι, γεγονός που γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό αν σκεφτεί κανείς πως έχουν κάνει έξι μόνο πρόβες!!!
Ο Πάρης απέδωσε εξαιρετικά, και το στυλ αυτό του πάει 100%. Όλοι τους παίξανε πολύ καλά, μηδενός εξαιρουμένου, με το πολύ καλό δέσιμο φυσικά να κερδίζει τις εντυπώσεις! Ελπίζω να γίνεται σαφές πως επειδή ακριβώς γνωρίζω τον Πάρη, αν διαπίστωνα κάτι μεμπτό (όσο μπορεί να αξίζει η γνώμη μου βέβαια) θα το εξέφραζα! Συγχαρητήρια.
Paratroopers: άλλη έκπληξη κι αυτή! Εντυπωσιακό το ότι ήξερα όλα πλην ενός τα κομμάτια τους, και ακόμη πιο αξιοθαύμαστο το ότι έπαιξαν κομμάτια σαν το master of puppets άνευ λαθών ή "στο περίπου" προσέγγισης. Εξ'ίσου δεμένοι και καλοί παίκτες, χωρίς να υστερεί κανείς. Επίσης, έγινε σαφές πως ο τραγουδιστής τους έχει υψηλές δυνατότητες στο σκληρό ήχο και ύφος, και μάλλον είναι από τους καλύτερους που έχω δει σε ελληνικό live- για το είδος τουλάχιστον. Κάτι με το οποίο συμφωνεί και η σοπράνο μας, ο Πέτρος (Baphomet)- lol!
Sling Rotation: για μένα παίζουν εκτός συναγωνισμού γιατί έπαιξαν μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια (από το χώρο του metal βέβαια!). Σε σχέση με πέρσι (είναι οι μόνοι που έχω δει δεύτερη φορά) εμφανίστηκαν βελτιωμένοι και φυσικά πιο δεμένοι, αναμφίβολα πολύ καλές οι επιλογές του playlist, και φυσικά, για μένα τουλάχιστον, εξαιρετικά "ψυχαγωγικοί"!
Third Wish: εμ, τι να πεις τώρα που δεν έχουν ξανακούσει- lol! Μια άσχετη παρατήρηση για αρχή: ήταν σαφώς πιο σκληροί από ότι νόμιζα! Για κάποιον άσχετο λόγο νόμιζα ότι έπαιζαν στο στυλ των Mode Zero- δεν έχω ιδέα γιατί! Από κει και πέρα βέβαια, είναι κάτι παραπάνω από προφανές το ότι πρόκειται για μια καθ'όλα επαγγελματική μπάντα!
Είναι απίστευτο πόσο εντυπωσιακά γεμάτο ήχο βγάζουν, δεδομένου πως είναι μόλις τρεις! Ίσως είναι ένα καλό μάθημα σχετικά με το πόσο σημαντικό είναι το παίξιμο (τα χέρια δηλαδή!) στο να βγάλει κανείς τον ήχο που επιθυμεί! Ο ντράμερ λοιπόν ήταν ιδανικός, καθώς ήταν τόσο δυναμικός/τεχνικός όσο "μηχανή" και αλάνθαστος, ο τραγουδιστής/μπασσίστας αφ'ενός είχε πολύ ωραία και δυνατή φωνή, αφ'ετέρου ως μπασσίστας αποκλειστικά στέκεται με υψηλότατες αξιώσεις (είναι πραγματικά καλός), και ο Βρετός... χααχαχχαχαχαχαχα! Έλεος, και τι δεν έπαιξε!
Φυσικά, βαριέμαι τα πολυάριθμα σόλο σε live- για ένα και μόνο λόγο: γιατί σπάνια έχουν να πούνε κάτι, αφού μετά από το 5-6ο αρχίζει η επανάληψη! Ε, ο Βρετός κατάφερε να με κάνει να αναμένω το σόλο της κιθάρας περισσότερο από το ρεφραίν των κομματιών!
Βέβαια, από ένα σημείο και μετά δεν έχει νόημα να λιβανίζεις κάποιον που γνωρίζει πολύ καλά το μέγεθος της αξίας του σε αυτό το επίπεδο (το κιθαριστικό/μουσικό), αλλά όσο να΄ναι σε προκαλεί να υπερθεματίσεις το εντυπωσιακό καλό παίξιμο!
Γενικά, δεν κρύβω πως επειδή ακριβώς κάνουμε συχνά live, συν τις αμέτρητες πρόβες, πολλές φορές δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω ζωντανή μουσική για πολλές ώρες! Κι όμως, το 4ωρο πέρασε "νερό", σαφής απόδειξη για μένα της ποιότητας του live!
Πιστεύω πως η πλειοψηφία των συμμετεχόντων του kithara.gr που δεν παρεβρέθησαν στο live θα συμφωνούσαν απόλυτα μαζί μου...
