27/8/2007
Πλάνης παθών, γυρολόγος βλακείας
η γνώση, μου πρότεινε σχέση φιλίας.
Ευθύνη αγνοίας αιώνια φέρω
Βιβλίου να γίνω εραστής,
άργησα ,νέος δεν είμαι το ξέρω.
Πλάνης σελίδων, βιβλίων επαίτης.
Λαβωμένος ξανά, πάλι απέλπις.
Λατινικού γνωμικού, μια γραμμή με μπερδεύει.
Eλλείψη γνώσεως θαρρώ,
η φαιά μου ουσία- νηφαλίως εν μέθη παλέυει.
Οι λέξεις μιλούν στην ψυχή, μα οι άγνωστες σκίζουν
Πόσα ονόματα, πόση ιστορία; Ποιοι την γνωρίζουν;
Μεγάλων ανδρών γνωμικά και σοφία.
Ποιος δάσκαλος άφησε,
στο νου μου να γίνει- τοιαύτη αηθία?
Θα δώσω αγώνα, στο χάος με κραυγή θε να πέσω
Επίσκεψις ονομάτων... χωρίς αυτήν δεν θ’ αντέξω
στην αρχαία οφείλω, να κάνω βαθειά μια βουτιά.
Ειδάλλως το νοιώθω,
της γνώσης βουλιάζει η βάρκα, με τρύπια πανιά.
