Χάθηκα στους στίχους της νύχτας μια φορά
Μέσ'το τραγούδι της καρδιάς που είχα απωλέσει
Μια νύχτα άτοπη, ξενέρωτη, βαριά
Στο βλέμμα αγνώστων έπνιγα μια σκέψη
Ήταν του κόσμου η αναπνοή που ένιωθα
Μια βοή βαθειά μες το μυαλό μου
Μια κραυγή που σφάδαζε να βγεί
Να βγεί να δεί το τέλος μιας περιόδου
Θα ξαναβγώ, θα ξαναπάω στο σκοτάδι
Μην ξανατύχω της ίδιας συντροφιάς
Θα ξανανιώσω αυτό το κέρινό σου χάδι
