Ζ άρωσε το
Ω ραίο πρόσωπό σου.
Ν ίκησε η θλίψη και η απογοήτευση
Τ ην χαρά και την ελπίδα, με
Α δοξο τέλος για τους δύο τελευταίους.
Ν αυαγοί μοιάζουν τώρα η αγάπη,
Η πίστη, η εμπιστοσύνη.
Ν τυμένες πια στα μαύρα,
Ε χουνε συντροφιά την πίκρα
Κ αι την μοναξιά, χωρίς να
Ρ ωτάνε πλέον γιατί.
Η μάχη δώθηκε, ο πόλεμος τελείωσε...
