Γερμένος στην άμμο
ματιά στο κενό
πνίγεις τον πόνο
σ’ ένα λυγμό.
Μες στο λαβύρινθο
φυλακισμένος
μίτο τυλίγεις
αποσταμένος.
Τ’ ανείπωτα λόγια
θηλιά στο λαιμό
σε ρίχνουνε μέσα
σ’ ανήλιο γκρεμό.
Καιν’ τη ζωή σου
σαν πυρκαγιά
κι όλο σε σπρώχνουν
μες τη φωτιά.
Ρ
Καλπάζει το όνειρο
ορμητικά
ψηλά σε πάει
δίχως φτερά.
Κυκλώνει η ματιά σου
του γλάρου τροχιά
και φεύγεις ταξίδι
μαζί του μακριά.
Σοφό Ιωνάθαν
γυρεύεις να βρεις
κρυφά μυστικά σου
για να του πεις.
Ασκληπιάδα Κυριάκου
