To πως συνδέθηκε ο γάμος, η θρησκεία και ο καπιταλισμός είναι απλά απίστευτο...
Τέλος πάντων, πάμε στην πραγματικότητα. Ο κόσμος δουλεύει με χρήμα. Από τότε που πρωτουπήρξε ο άνθρωπος υπήρχε και ο καταναλωτισμός. Ο άνθρωπος χρειάζεται πολλά πράγματα για τα οποία πρέπει να πληρώσει, και άλλα τόσα τα οποία ΘΕΛΕΙ και πρέπει να πληρώσει. Η ευτυχία πολλές φορές προέρχεται ΚΑΙ από υλικά αγαθά, και δεν βρίσκω τίποτα κακό με αυτό, ίσα ίσα, το βρίσκω εντελώς normal. Τώρα το κατά πόσον είναι ευτυχισμένος κάποιος πολύ αμφιβάλλω αν έχει να κάνει με την αγοραστική του ικανότητα. Όσο ευτυχισμένος και να'σαι, αν θες να πάρεις μια κιθάρα (γιατί είμαστε και σε μουσικό forum) θα την πάρεις, απλά (το G.A.S. φυγείν αδύνατον, θα το λέω μια ζωή).
Πέραν αυτού, το όλο θέμα σνομπισμού ουσιαστικά των υλικών αγαθών, σε όποια μορφή κι αν είναι αυτά, μου φέρνει πολύ σε amish φάση. Τουτέστιν, όχι ηλεκτρισμός, όχι τηλέφωνα, μόνο αγνή απλή ευτυχία. Συγγνώμη κιόλας αλλά αυτά για μένα είναι μπούρδες. Όταν κάτι κάνει τη ζωή μου πιο εύκολη θα το πάρω, και δεν πά' να με χαρακτηρίζει ο χριστιανός απέναντι ως έναν υπερκαταναλωτικό δυστυχισμένο παγανιστή.
Τώρα για την όλη παραπάνω σύνδεση διαφορετικών εννοιών δεν έχω να πώ κάτι άλλο.
Θα πώ όμως ένα πράγμα ακόμα. Εφόσον η τελετή του γάμου είναι "υπεράνω αγαθών" και "καθαρά πνευματιστική" και θεωρείται ως "λόγος μπροστά στο θεό", γιατί συμπεριλαμβάνει ένα κάρο υλικά αγαθά, κι ένα μεγαλύτερο κάρο φράγκα? Για μένα είναι απλά ένα υπερτιμημένο, εφφετζίδικο, υλιστικό, και σε πολλές φάσεις εξαιρετικά υποκριτικό πανηγύρι, απ'όλες τις πλευρές.
Συγγνώμη αν προσβάλλω κάποιους, αλλά πριν αρχίσουν οι φλαμπέ απαντήσεις (με τις οποίες είμαι οκ βέβαια

) να πώ πως ο ΚΑΘΕΝΑΣ έχει την άποψή του, κι ανάθεμα αν δεν μπορούμε να την εκφράσουμε. Αυτό ως μομφή στο θέμα "αιρετικός".