Η διαφορά της πόρνης με ένα βαγόνι του μετρό για παράδειγμα, είναι ότι η πρώτη μπορεί να πάρει one man at a time (υπάρχουν κι εξαιρέσεις αλλά εδώ μιλάμε για τον κανόνα
), κάτι που δεν ισχύει με τα ΜΜΜ...
Αν και μου θυμίζει ανέκδοτο, (ποια η διαφορά μεταξύ εκδιδώμενης γυναίκας και συρμού του ΜΕΤΡΟ??) θα απαντήσω σοβαρά. Η αναλογία είναι εκδιδώμενη γυναίκα-εισιτήριο. Το βαγόνι είναι ο οίκος ανοχής. Το οποίο είναι πιο ρεαλιστικό ε?
Τώρα για να καταλάβω: Προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας οτι είναι σωστό αυτό που κάνουμε? Γιατί σωστό δεν είναι, πάμε στη περιοχή του "ηθικού".
Σαν ιδέα, μου αρέσει. Αν χρησιμοποιούσα εισιτήρια δλδ, θα το έκανα και εγώ, αλλα έχω παρατήσει τα εισιτήρια εδώ και 6 χρόνια. Προσωπικά, το βλέπω ρομαντικά, σαν μια κίνηση αλληλεγγύης, κατι που λείπει, ειδικά απο την Αθήνα. Δυστυχώς όμως πλέον γίνεται έλεγχος για αυτό το πράγμα στους σταθμούς. Το αν είναι σωστό, δεν θέλω να εκφέρω άποψη, καθώς ακούστηκαν σωστές απόψεις και απο τις 2 μεριές.
Όσον αφορά τη ποιότητα. Αν και θεωρούμαι κάτοικος κέντρου, έχω γνωρίσει και τη κακή πλευρά των συγκοινωνιών. Η οποία ξεκινάει απο τη κατασκευή του ΤΡΑΜ, και φτάνει σε λεπτομέρειες όπως η σχετικά νέα γραμμή 245, που όταν είδα το δρομολόγιο της, απογοητεύτηκα οικτρά.. Η σχεδίαση των συγκοινωνιών είναι χαμηλού επιπέδου, και στοιχειώδης.
Και καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα: Είναι προτιμότερο να "κλέβουμε" ή για την ακρίβεια, να πληρώνουμε αυτό που θεωρούμε εμείς σωστό, και να συμβιβαστούμε με τις συγκοινωνίες που έχουμε, ή να πληρώνουμε αυτό που μας ζητείται, απαιτόντας παράλληλα κάθετη βελτίωση στις μεταφορές μας?