Έκπτωτος θεός
Mια μέρα που ήπια κι ήμουν σκνίπα
στην πόρτα σου βρέθηκα και είπα
να χτυπήσω, ίσως μ΄ ανοίξεις
μια ματιά μήπως και ρίξεις
στ΄ απομεινάρια ενός άντρα
που ήταν κάποτε θεός σου
το παρελθόν, το μέλλον, το παρόν σου
Περιφρόνηση, οίκτο και θλίψη
παγερή η ματιά σου, μου ΄χε λείψει
αντίκρυσα μόλις σε είδα
Έσβησε, χάθηκ΄ η ηλιαχτίδα
μαζί της και κάθε ελπίδα
που ΄χε ζεστάνει τις καρδιές μας
τις μαγευτικές στιγμές μας
Πάγωσε ό ήλιος, γύρω μου χιόνι
κρύος αέρας με μαστιγώνει
το ύφος σου με ταπεινώνει
Τόλμησα να ορθώσω το κορμί μου
να σώσω κάτι απ΄ την τιμή μου
το θιγμένο εγωισμό μου
την αντρική υπόληψή μου
Δεν άντεξα το σκληρό σου βλέμμα
μεμιάς σωριάστηκα μπροστά σου
σύρθηκα ως τα σκαλιά σου
Κράτα με πρόλαβα να ψελίσσω
μαζί σου θ΄ αναποδογυρίσω
όλα τα φάλτσα της ζωής μου
έχεις το λόγο της τιμής μου
Γονατιστός, επαίτης στην καρδιά σου
ικέτεψα μια ζεστή ματιά σου
Κατέρρευσα, ένιωσα μικρός
άθλιος, άβουλος, σαθρός
ένας έκπτωτος θεός
που δεν του πρέπει ένα σου χάδι
μα απονιά, νύχτα, σκοτάδι
ο θλιβερός κόσμος του Άδη
Ιππέας 21 - 10 - 2008
