Έξω βρέχει ,είμαι μόνη
παγωνιά με κυκλώνει,
όλη η πόλη κοιμάται
κι όμως κάποιος θυμάται.
Ψάχνει τα περασμένα, ψάχνει απεγνωσμένα,
κάτι θέλει να βρει, μα είναι μάταιο πολύ.
Άδικα τυραννιέμαι, άδικα σε ζητώ,
άδικα περιμένω τον καιρό μου χαλώ.
Αφού εσύ έχεις φύγει ,
είσαι πια παρελθόν,
πες μου εγώ τι γυρεύω
από εσένα λοιπόν.
Η βροχή δυναμώνει , ο καημός δεν τελειώνει.
Βρες εσύ μία λύση, κάτι για να τον σβήσει.
Στο μυαλό μου γυρίζεις και τη σκέψη φωτίζεις
Να! δακρύζω και κλαίω, ένα μόνο σου λέω…
Μάθε πως στην καρδιά μου δεν θα σβήσεις ποτέ,
νοσταλγώ το φιλί σου έρωτα δυνατέ.
Πάντα θα περιμένω ,πάντα θα σ’ αγαπώ,
κι αν συντρίμμια μαζεύω , όχι, δεν σταματώ
Copyright © :gkou
Σημείωση: Αυτό το κομμάτι το έγραψα δεκαπέντε ετών και μάλιστα το έχω μελοποιήσει χωρίς να έχω ιδέα από νότες...Που θα πάει όμως, θ' αποκτήσω...
