Συγκυρίες
Μου λες συγκυρίες
σε βρήκαν πολλές,
μου λες ιστορίες
για σένα του χθες,
μου λες πόσο θα ’θελες να ήσουνα άλλος
πως όνειρα έκανες να γίνεις μεγάλος.
Με σπασμένη φωνή κι ένα δάκρυ στα μάτια
εξηγείς της ζωής τα κομμάτια…
Μου λες πως θαυμάζεις
τους γύρω συχνά
και δύναμη παίρνεις
για λίγο κρυφά...
μου λες πως κατάματα κοιτάς τους ανθρώπους
και στέρεα πως θα ’ναι όσα χτίζουν με κόπους.
Να μην βρουν κανέναν, πικρές συγκυρίες…
Ξεχωρίζεις καλές και κακές ευκαιρίες…
Συνείδηση δείχνεις να έχεις βαθιά
τα λόγια που βγαίνουν
μιλούν στην καρδιά...
μου λες πως προσπάθησες ν’ αλλάξεις τα πάντα
μα ευθύς σε γονάτιζαν της μοίρας συμβάντα.
Συμβιβάζεσαι πια χωρίς διαμαρτυρίες
γιατί βιώνεις της ζωής τις συγκυρίες…
...
Σοφίες του δρόμου που αν βρεις προσπερνάς
σ’ ανθρώπους του δρόμου που πλάτη γυρνάς
εκείνοι... του δρόμου... που ξερουν πως είναι πολλά
τα όσα κρυμμένα σε μια σου ματιά
αδιάφορα ρίχνεις... και αλλάζεις πλευρά.