έξω απ’τον νού μου τόχω κι ας πεθαίνω
μήν η ανάγκη και το φέρει για να γίνω
μήπως τρελλός αξίζει νάσαι στην ζωή σου
της κοινωνίας οι τοίχοι ναν πεσμένοι
που στο καλό και στ’άδικο δοσμένοι
βάζουν φραγμούς σε κάθε τι δικό σου
"Στη ζωη, ή θα μαθεις να εισαι ειληκρινης και να ζεις μαζι με την υποκρισια
ή θα μαθεις να λες ψεμματα και να ζεις μεσα σ'αυτην"
Αυτο ειναι το πρωτο ρητο που εγραψα στη ζωη μου
Το βρηκα προσφατα στο βιβλιο της πεμπτης δημοτικου.
το μεταφερω αυτουσιο, αν και τωρα αν εδινα μια συνεχεια σ'αυτο,
Θα ηταν κατι αντιστοιχο του τρελλού σου Mistreated...
Μηπως τελικα ειναι αυτη η λυση...?
Παρα πολυ μου αρεσε!!