το 2000 , ο Ρωσος συνταγματαρχης Γιουρι Μπουρντανοφ , εισεβαλε με τους αντρες του σε ενα σπιτι στο χωριο Τάνγκι της Τσετσενιας και με την βια πηρε απο τους δικους της τυλιγμενη μεσα σε μια κουβερτα την 18χρονη Ελζα.Η Ελζα βρεθηκε μετα απο δυο μερες νεκρη στο αρχηγειο του Χτυπημενη και βιασμενη.Ο συνταγματαρης καταδικαστηκε , αλλα μετα απο δυο χονια αφεθηκε ελευθεος.Ο δικηγορος Μάρκελοφ εκανε αγωνα κατα της απελευθερωσης του.Πριν απο μια εβδομαδα , ο Μάρκελοφ εδωσε μια συνεντευξη σχετικα με το θεμα..Λιγο αργοτερα στις 3 το μεσημερι καθως περπατουσε κοντα στο Κρεμλινο ενας μασκοφορος τον εκτελεσε , αυτον , και μια δημισιογραφο που προσπαθησε να τον κυνηγησει...
Τα προσωπα και τα ονοματα της ιστοριας ειναι ΟΛΑ αληθινα , και καποιοι σημερα , θεωρουν ακομα τον Μπουντάνοφ ηρωα...
**********************************************
-Εχουμε κιολας Κυριε μου τρεις νεκους
παρατημενους σ ενα βαλτο φιμωμενους
Γι' αυτους ποτε τιποτα δε θα ακουστει
ουτε μια λεξη οπως τους εχουμε θαμμενους
-και ειν αυτη η επομενη διαταγη
πλυντε τα χερια σας τελειωνει η αποστολη σας
το αιμα τους παρασημο θα χαραχτει
για την πατριδα παντα πανω στην στολη σας
***************************************************
ο ηλιος εδυε στο Γραζνι σκεφτικος
κι εμεις στο Τάνγκι στριμωγμενοι στην σκηνη μας
μεσα στην λασπη βοτκα πιναμε διαρκως
και μ ενα ζαρι παιζαμε ολο το φαι μας
σφαιρες αλλαζαμε , φτηνα περιοδικα
και μια εικονα απ την μανα μου προστατη
το φυλαχτο μου εχω χασει στα χαρτια
χωρις λεφτα απο τις εντεκα του Μαρτη
ο Αλεξι ελεγε πως εβλεπε στο φως
του φεγγαριου μια νεραιδα σκοτωμενη
πανω στο σωμα της πως ετρεχε καφτος
ενας σκορπιος με την ουρα του σηκωμενη
κι εγω καθομουν και θυμομουν που χες πει
οτι αγορι σαν εμενα αλλο δε ξερεις
τοσο γλυκο κι ευγενικο ολο ντροπη
οταν σου τραυλιζα "Κατιουσα , μ'ενδιαφερεις"
μα να που τωρα ειμ ' εδω και καρτερω
μεσα στη λασπη να φανει ο συνταγματαρχης
εικοσιεξι του μηνος κι εχω καιρο
να σου μιλαω για τα πραγματα της μαχης
χαρτια σκοπισανε σα φυλλα που φυσα
κρυος αερας που το ζαρι μας διαταζει
με την στολη τοσα παρασημα χρυσα
δε ξερω αληθεια σε ποιο φοβο μου να μοιαζει
"παρτε τα οπλα σας και καντε τσιμουδια
η αποστολη ειναι μεγαλης σημασιας
θα κανουμ εφοδο , ειν ' ευκολη δουλεια
απλως ν ακουτε τι σας λεει ο λοχιας"
Μεσα στο Τάνγκι περπαταγαμε σειρα
εγω , ο Αλεξι κι ο λοχιας τελευταιοι
σ΄' ολους τους δρομους παγετος και ερημια
ωσπου σταματησε ο λοχιας και μας λεει
"σ αυτο το σπιτι θα μπουκαρουμε εκει
θα τους κολλησουμε το ποσωπο στον τοιχο
και του Μπουρντανοφ την επομενη εντολη
θα περιμενουμε που θα ρθει εδω σε λιγο"
κι ετσι την πορτα τους κλοτσαω δυνατα
και μεσα μπαινω με το οπλο φορτωμενο
μια στον αερα να τα παιξουν και μετα
τους διαταζω να φανουν που περιμενω
μια γρια ενας παππους και μια μικρη
τρεμοντας φτανουνε μπροστα μας ιδρωμενοι
"ψαξτε το σπιτι κατι υπαρχει , δεν μπορει
καπου ανταρτες θα υπαρχουνε κρυμμενοι"
μα τα δωματια ηταν ολα αδειανα
κι εμεις αμηχανοι τους βριζαμε να σκασουν
του διοικητη μας το αμαξι σταματα
κι εγω δε ξερω τι ακομα θα διαταξουν
φυλλα της τραπουλας που πεφτουνε στη γη
τρυπαει ο τζοκερ το σκοταδι στο σαλονι
και ο Μπουρντανοφ δινει μια διαταγη
πως θελει αποψε την μικρη που τον κ**λωνει
ο Αλεξι εμεινε για λιγο σιωπηλος
ειπε "δε θελω μαγκα αποψε να πεθανω"
κι εγω γελουσα Κατιουσα σα τελος
ενας φανταρος ειμαι τι θελεις να κανω?
μα ο Μπουρντανοφ ειχε τοσο ερεθιστει
που το λοχια λεει "καντε λιγο σβελτα"
κανει εκεινη στην μαμα της να πιαστει
μα εμεις απλωσαμε μπροστα της την κουβερτα
τηνε τυλιξαμε χτυπωντας στο ψαχνο
με την λαβη του οπλου να τηνε χωρισει
κι εγω της εσκισα το ρουχο και γυμνο
στο εφηβικο κορμι της εχω ασελγησει
βιαστικα τηνε τραβηξαμε μακρια
καποιος στο δρομο κατι φωναξε γι αστειο
"ειναι ωραια των Τσετσενων τα βυζια!"
και την αφησαμε εκει στο αρχηγειο
την πλησιασε ο Μπουρντάνοφ την μικρη
κι εμεις γυρισαμε στην τεντα κουρασμενοι
σε δυο μερες τηνε βρηκανε νεκρη
ειπαν φριχτα ηταν δαρμενη και βιασμενη
**********************************************
-Εχουμε κιολας Κυριε μου τρεις νεκους
παρατημενους σ ενα βαλτο φιμωμενους
Γι' αυτους ποτε τιποτα δε θα ακουστει
ουτε μια λεξη οπως τους εχουμε θαμμενους
-και ειν αυτη η επομενη διαταγη
πλυντε τα χερια σας τελειωνει η αποστολη σας
το αιμα τους παρασημο θα χαραχτει
για την πατριδα παντα πανω στην στολη σας
***************************************************
**********************************************
-Εχουμε κιολας Κυριε μου τρεις νεκους
παρατημενους σ ενα βαλτο φιμωμενους
Γι' αυτους ποτε τιποτα δε θα ακουστει
ουτε μια λεξη οπως τους εχουμε θαμμενους
-και ειν αυτη η επομενη διαταγη
πλυντε τα χερια σας τελειωνει η αποστολη σας
το αιμα τους παρασημο θα χαραχτει
για την πατριδα παντα πανω στην στολη σας
***************************************************
τα χρονια περασαν κι εγω ειμαι εδω
Κατια στα χερια μου μπορω και σε κραταω
σ'ενα διαμερισμα παμπαλαιο φτωχο
να σε ξυπναω να σου λεω πως σ αγαπαω
κι απο την βοτκα ξεκομμενος εντελως
πια την ζωη μαζι σου να την συνεχιζω
τερμα τα ζαρια εισαι ο αγγελος αυτος
που στην αγαπη του μαναχα εγω ελπιζω
του αραβωνα εχω ενα φυλαχτο
το δαχτυλιδι με το ονομα καλη μου
και εχω σχεδιο αλανθαστο σωστο
που θα σε κανει να περνας καλα μαζι μου
τ' αφεντικου μου εκτελω τις διαταγες
πιστος στους ηρωες που μενουν προδωμενοι
λογια , προστατες μες στην Μοσχα , αμοιβες
κι ολο στο τελος και για ενα κατι μενει
σα βετερανος βλεπεις μονο εγω μπορω
υπηρεσιες στους πατερες να προσφερω
μα ο καιρος αλλαζει Κατια κι απορω
δε ξερω αληθεια παλι αν θα τα καταφερω
δικες γινηκαν δικαστηρια σωρο
για μια μικρη που λεει την φωνάζαν 'Ελζα
και τον Μπουρντανοφ τονε κλεισαν για καιρο
κατι ακουστηκε ακομα και για πρεζα
μα οι πατερες μας γελασανε κρυφα
που την αληθεια της αποφασης γνωριζαν
αφου αυτοι ναι τα μεγαλ' αφεντικα
και την ποινη του αμα θελαν κανονιζαν
δυο χρονακια εκανε μεσα μοναχα
και τον Γεναρη τον βγαλαν οι δικοι μας
κι εκει που ολα λεει πηγαιναν καλα
ενας καριολης πηκε μεσα στη ζωη μας
ο δικηγορος που γυριζει τα χωρια
και οι συγκεντρωσεις , τα παιδια της Τσετσενιας
ο κοσμος αρχιζε κι αυτος να αντιδρα
βλεπεις κι αυτος επεσε θυμα προδοσιας
και να με φωναξανε ξανα τ αφεντικα
και ο Μπουρντανωφ με χαιρετησε στρατιωτη
μου ειπε "γιε μου η πατριδα μας πονα
απο τον ,Μάρκελοφ τον ξερεις τον προδοτη"
"για σενα αφεντη μου θα κανω το σωστο
για τοω αγωνα μας , για ολη την πατριδα
και το αχαριστο το καθαρμα αυτο
θα πεσει μεσα στην ωραια μου παγιδα"
Ετσι Κατιουσα βλεπεις εφτασα εδω
μεσημερακι λιγο εξω απ το Κρεμλινο
εχω τα ματια δεκατεσσερα να δω
και στοχο αγαπη μου φροντιζω να μην δινω
στις τρεις η ωα να , ο Μάρκελοφ περνα
φοραω την μασκα μου και τον ακολουθαω
"που**νας γιε στελνει ο Μπουρντανοφ δυο φιλια"
και στο κεφαλι αταραχος πυροβολαω
ο κροτος επεσε καλη μου ξαφνικα
μα εκεινη τρεχει απο πισω μου - τι κανει?
αναποφασιστος για λιγο , τελικα
σηκωνω τ οπλο μου κι εκεινη θα πεθανει!
οπως συνηθιζα να κανω στα παλια
με τον παππου οταν πηγαιναμε κυνηγι
με το σημαδι μου απ των λυκων την φωλια
Κατια δεν αφηνα κανεναν να ξεφυγει
Σε λιγο αγαπη μου θα ειμαστε μαζι
απ τ αρχηγειο θα περασω για να παρω
την αμοιβη μου που το καθαρμα δε ζει
και τον Μπουρντάνοφ ν αγγαλιασω τον φανταρο
**********************************************
-Εχουμε κιολας Κυριε μου τρεις νεκους
παρατημενους σ ενα βαλτο φιμωμενους
Γι' αυτους ποτε τιποτα δε θα ακουστει
ουτε μια λεξη οπως τους εχουμε θαμμενους
-και ειν αυτη η επομενη διαταγη
πλυντε τα χερια σας τελειωνει η αποστολη σας
το αιμα τους παρασημο θα χαραχτει
για την πατριδα παντα πανω στην στολη σας
***************************************************
Κατια σου γραφω μοναχα για να σου πω
οτι να ξερεις πως ακομα σ αγαπαω
κι ισως να ειναι μοναχα που σ αγαπω
που εχω στο στομα το πιστολι που κραταω
Με του Μπουρντάνοφ ενα ματσο τα λεφτα
για την πατριδα θα με βρουνε σκοτωμενο
θα με πεταξουν σ ενα λακο και μετα
θα συνεχισει για την κολαση το τρενο
**********************************************
-Εχουμε κιολας Κυριε μου τρεις νεκους
παρατημενους σ ενα βαλτο φιμωμενους
Γι' αυτους ποτε τιποτα δε θα ακουστει
ουτε μια λεξη οπως τους εχουμε θαμμενους
-και ειν αυτη η επομενη διαταγη
πλυντε τα χερια σας τελειωνει η αποστολη σας
το αιμα τους παρασημο θα χαραχτει
για την πατριδα παντα πανω στην στολη σας
***************************************************
