Όπως έγραψα και στο άλλο τόπικ, δεν θεωρώ ότι είναι άσχημη δουλειά και μάλιστα περίμενα να είναι πολύ χειρότερο το αποτέλεσμα. Αλλά και αριστούργημα βέβαια να ήταν, για εμένα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία που έκανε 17 χρόνια να κυκλοφορήσει αυτός ο δίσκος. Ασφαλώς δεν έχει καμία σχέση με τους gnr που ξέραμε απο το appetite for destruction και τα use your illusion (στο the spaggeti incident είχαν πάρει ήδη την κατρακύλα για 'μενα), αλλά έτσι κ αλλιώς δεν είναι κ ακριβώς gnr! Δλδ χωρίς Duff, Izzy και Slash, πώς να το κάνουμε, δεν λέει κ πολύ... Οι μουσικοί με τους οποίους συνεργάζεται τώρα ο Axl είναι μεν πολύ καλοί, αλλά δεν μπορούν να δώσουν στα τραγούδια αυτό το ύφος που δίνανε οι παλιοί μουσικοί, αυτό που είναι χαρακτηριστικό των αρχικών gnr και που μπορεί οποιοσδήποτε ακούγοντας την εισαγωγή ενός τραγουδιού να καταλάβει οτι αυτό ειναι Guns N' Roses! Από τα τραγούδια μου άρεσαν κυρίως οι μπαλάντες (There was a time, Street of dreams, This I love...), τα άλλα όποτε τα ακούω έχω την τάση να τα συγκρίνω με τραγούδια όπως το welcome to the jungle, rocket queen, think about you κ.λπ. κ δεν μου κάνουν και ιδιαίτερη αίσθηση...
Αυτά...