Μιχάλη έχω την αίσθηση πως αυτό το ''μπέρδεμα'' που επιχειρείς δεν είναι τυχαίο...
Αυτη η διαρκή πάλη με τον ''άλλο'' εαυτό...
εδω όμως πραγματεύεσαι την προσδοκία της κρυφής σωτηρίας ... να βρει ο άλλος τον κλέφτη των ονείρων σου...
αλλα και όταν αυτο συμβεί, εσυ σκουπίζοντας το δάκρυ να το αρνηθείς... δικαιολογώντας ακόμη και το δηλητήριο..
Το ''μεγαλείο'' όμως ξεδιπλώνει εδω...
Εγώ θα πω, πως τώρα είναι Κυριακή
αφού έχω σβήσει από το Σαββάτο
...
...
Πόσοι νομίζεις πως μπορούν να ταυτιστούν ουσιαστικά με τη συγκεκρικένη αποτύπωση
ή την απόδοση του συνόλου του έργου σου;;;
Πίστεψε με, όλοι...
και αν θέλεις πίστεψε επίσης, πως (με τα δικά μου κριτήρια) έχεις καθε δικαίωμα να νιώθεις
πολύ σοφότερος με οτι εδώ κατάφερες και πως όσο συνεχίζεις να ''ξεδιπλώνεις'' ετσι το ''μέσα'' του κάθε αναγνώστη σου, θα βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο...
Μπράβο σου...